پایه سیاست کنونی واشینگتن دربارهٔ ترکیه را دو موضوع مهم تشکیل میدهد؛ ترکیه باید به غرب متصل بماند و همسویی ترکیه با آمریکا در برخی موضوعات مهم باید تأمین شود.
سال ۲۰۲۱ میلادی سالی پرتنش در روابط ترکیه با آمریکا بود. آمریکا در ۲۳ سپتامبر بهدلیل خرید سامانه اس-۴۰۰ و تحریمهای کاتسا علیه روسیه، ترکیه را از پروژه اف-۳۵ که شریک تولید آن بود، رسماً خارج کرد. ترکیه در ۳۰ سپتامبر به بهانه دفاع از ناتو، برای خرید ۴۰ فروند اف-۱۶ جدید و مدرنیزهکردن ۸۰ فروند دیگر به آمریکا مراجعه کرد. این در حالی است که آمریکا در موضوع اس-۴۰۰ انتظار عقبنشینی از سوی ترکیه را دارد اما از نگاه ترکیه عقبنشینی بههیچوجه مطرح نیست. پایه سیاست کنونی واشینگتن دربارهٔ ترکیه را دو موضوع مهم تشکیل میدهد؛ ترکیه باید به غرب متصل بماند و همسویی ترکیه با آمریکا در برخی موضوعات مهم باید تأمین شود. پیشبینی میشود هدف واشینگتن در روابط آمریکا-ترکیه در سال ۲۰۲۲ را نیز همین دو ماده تشکیل میدهد. آمریکا برای متصلنگهداشتن ترکیه به غرب دو ابزار اصلی ازجمله «عضویت در ناتو» و «نامزدی عضویت در اتحادیه اروپا» را در دست دارد. نامزدی عضویت در اتحادیه اروپا بهشدت مورد استقبال دولت حزب عدالت و توسعه قرار گرفت؛ چراکه نامزدی عضویت در اتحادیه اروپا ابزار مناسبی برای حزب حاکم در راستای تغییر نظام مدیریتی ترکیه بود، اما پس از این تغییر، ماهیت خود بهعنوان ابزاری باارزش را از دست داد.
آمریکا برای عدم توسعه همکاریهای ترکیه و روسیه، هم تلاش میکند مانع از نهادینهشدن پلتفرم آستانه (ترکیه-روسیه-ایران) شود و هم سعی دارد از عادیسازی روابط ترکیه با سوریه جلوگیری کند. اجرای این استراتژی برای تحقق سیاست دو مادهای آمریکا و برای اطمینان از همسویی ترکیه با آمریکا در برخی موضوعات، حیاتی است. از دیدگاه آمریکا، توسعه همکاری ترکیه و روسیه برای استراتژی اوکراین و دریای سیاه، نهادینهسازی همکاری ترکیه-روسیه-ایران برای برنامههای خاورمیانه، قفقاز و آسیای مرکزی و عادیسازی روابط ترکیه با سوریه نیز برای طرح ایجاد دولت پید موانعی ایجاد میکند. آمریکا همچنین فعالیتهای ناتو در دریای سیاه و روابط ترکیه-اوکراین را که بر اساس تعهدات ناتو بنا شدهاست نیز بهعنوان موضوعاتی که میتواند همکاری
ترکیه-روسیه را تخریب کند، ارزیابی میکند. آمریکا در تلاش است موضوع جمهوری آذربایجان که از طریق اسرائیل در آن نفوذ دارد و حضور نظامی ترکیه در سوریه را به ابزاری برای هدف قراردادن روابط ترکیه-ایران تبدیل کند. در این میان گروهی در ترکیه اعتقاد دارند باید روابط ترکیه با سوریه عادیسازی شده، مسیر تسلط ارتش سوریه بر مناطقی که در آن حضور دارد و بهویژه در ادلب هموار و همکاری برای مبارزه با تروریسم مهیا شود. همچنین ترکیه باید سیاستهای اوکراین و دریای سیاه خود را تغییر دهد: این کشور باید در مقابل تحریک روسیه از طریق برگزاری رزمایشهای ناتو توسط آمریکا در دریای سیاه بایستد و به رویکرد «دریای سیاه موضوع کشورهای ساحلی دریای سیاه است» قاطعانه پایبند باشد و با عضویت اوکراین و گرجستان در ناتو مخالفت کند. برای سالهای متمادی، ترکیه بهعنوان پاسگاه ناتو در خط مقدم بود و این موضوع ترکیه را به یکی از اعضای مهم و استراتژیک ناتو تبدیل کرده بود، اما امروزه دیگر دوران جنگ سرد پشت سر گذاشته شده و عرصه بینالملل در حال حرکت به سمت سیستمهای جهانی و منطقهای کاملاً متفاوتی پیش میرود و آمریکا دیگر با تشکیل «نیروی ائتلاف» و بدون نیاز به ناتو وارد عملیات متعددی میشود. با وجود این در سال ۲۰۲۲ دریای سیاه منطقه رقابت شدید و یکی از پرخطرترین مناطق خواهد بود. تنش در دریای سیاه به نفع یونان خواهد بود که در این منطقه ساحلی ندارد؛ چراکه ناتو و آمریکا از مسلحکردن منطقه دریای سیاه از طریق یونان پشتیبانی میکنند. یونان از یک سو در حال تقویت مواضع نظامی خود در برابر ترکیه است و از سوی دیگر برای عدم جلب توجه روسیه به پایگاه آمریکا در شمال غربی یونان (که آمریکا از آن بهعنوان ایستگاه عبور به منطقه دریای سیاه استفاده میکند) میخواهد تنش با ترکیه را همچنان حفظ کند. اقدام اخیر جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا، در امضای لایحه دفاعی که به کاخ سفید اجازه بررسی و تحقیق تأثیرات توسعه برنامههای پهپادهای ترکیه بر امنیت ملی آمریکا را میدهد، بسیار درخور توجه است.
با کمپین جدیدی که توسط تجار اسلحه علیه ترکیه در سال گذشته راهاندازی شد، تلاش میشود تصویری منفی مبنی بر اینکه پهپادهای ترکیه در تضعیف ثبات منطقهای و بینالمللی نقش دارند، ایجاد شود. به عبارت دیگر، ممکن است در سال ۲۰۲۲ از سوی آمریکا علیه پهپادهای مسلح ترکیه اقداماتی صورت گیرد. این لایحه میخواهد مشخص کند آیا صادرات (پهپادهای) ترکیه «قانون کنترل صادرات تسلیحات» را نقض میکند یا خیر. مقامات نظامی آمریکا و لابیگران اسلحه بر این باورند که پهپادهای مسلح ترکیه در پیروزی جمهوری آذربایجان در مقابل ارمنستان در قرهباغ، تغییر موازنه نظامی در لیبی و در برتری نظامی دولت اتیوپی در مقابل شورشیان نقش ویژهای داشتهاند. رابرت منندز، سناتور آمریکایی که به نزدیکی با لابیهای ارمنی و یونانی شناخته میشود، از ویکتوریا نولاند، معاون وزیر خارجه آمریکا خواستهاست تا در جلسه کمیته روابط خارجی سنا اطلاعاتی دربارهٔ این برنامه ارائه دهد. لایحه «قانون همکاری دفاعی و پارلمانی میان آمریکا و یونان» هم به قانون بودجه افزوده شد. طبق این لایحه، حمایت کامل آمریکا از مدرنیزهکردن تجهیزات نظامی یونان، فروش تجهیزات نظامی جدید به این کشور و گسترش همکاری آمریکا-اسرائیل-یونان و بخش یونانینشین قبرس پیشنهاد شدهاست و با وجود تمامی این مسائل درصورتیکه یونان از آمریکا جنگندههای اف-۳۵ بخواهد، رئیسجمهوری این کشور اختیار تسریع روند فروش این جنگندهها را خواهد داشت.