کشمیریها در دو سمت خط کنترل مرزی و در سراسر جهان ۶ عقرب/آبان (۲۷ اکتبر) را به عنوان «روز سیاه» مینامند و به این مناسبت مراسمی برپا میدارند.
کشمیریها در دو سمت خط کنترل مرزی و در سراسر جهان ۶ عقرب/آبان (۲۷ اکتبر) را به عنوان «روز سیاه» مینامند و به این مناسبت مراسمی برپا میدارند. این تاریخ در واقع سیاهترین روز در طول تاریخ کشمیر میباشد چرا که در این روز در سال، ۱۳۲۶هند بر خلاف خواسته مردم مسلمان کشمیر و با بیتوجهی کامل به قانون استقلال و برنامه تقسیمبندی هند، جامو و کشمیر را با توسل به زور و با ورود ارتش، به اشغال خود درآورد.
طبق توافق برنامه تقسیمبندی، به ساکنان منطقه کشمیر اجازه داده شد تا طبق موقعیت جغرافیایی و جمعیتشناسی خود به پاکستان یا هند بپیوندند. کشمیر با داشتن جمعیت ۸۷ درصد اکثریت مسلمان، طبیعتاً مایل به پیوستن به پاکستان بود زیرا هر دو از نظر مذهب، جغرافیا و فرهنگ دارای پیوندهای مستحکم بودند. اما متأسفانه، حاکم وقت جامو و کشمیر، «ماهاراجا هری سینگ» که فردی هندو مذهب بود با اعلام الحاق به هند، سرنوشت کشمیر را تغییر داد و بدین ترتیب بنیان بحران کشمیر را پایه نهاد.
مردم جامو و کشمیر بهطور گسترده در برابر اشغال خاک خود مقاومت نموده و جنبشی را برای آزادسازی آغاز کردند. مقاومت آنان هند را مجبور کرد تا برای حل و فصل اختلاف کشمیر از جامعه جهانی کمک بگیرد. جامعه جهانی در قطعنامههای پیاپی خود خواستار اجرای چارچوبی بیطرفانه شد تا به مردم کشمیر اجازه حق تعیین سرنوشت خود را بدهد. متأسفانه، قطعنامههای سازمان ملل و وعدههای رهبران هند علیرغم گذشت چندین دهه تحقق نیافتهاست و رنج مردم کشمیر ادامه دارد.
مردم کشمیر اشغالی با ناامیدی از مجامع بینالمللی، در سال ۱۳۶۸ به مبارزات خود شدت بیشتری بخشیدند تا به حق تعیین سرنوشت خود دست یابند ولی حاکمان هند با قدرت نظامی این جنبش مردمی را سرکوب کردند. در اعتراضهای گسترده سالهای ۱۳۸۷، ۱۳۸۸، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۵ هزاران نفر به خیابانها ریختند ولی نیروهای هند با توسل به زور علیه تظاهرات کنندگان، صدها نفر از آنان را به خاک و خون کشیدند.
از سال ۱۳۶۸ تاکنون دهها هزار کشمیری کشته و زخمی شده و هزاران زن کشمیری مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند.
دولت فعلی هند در راستای تشدید سیاستهای تنش زا، با لغو ماده ۳۷۰ قانون اساسی هند دربارهٔ جامو و کشمیر، اندک روزنه وامکان حل این بحران را بست و صلح در این منطقه را بیش ازپیش به خطر انداخت. دهلی نو پس از لغو ماده ۳۷۰، منطقه کشمیر راتحت محاصره شدید نظامی قرار داد و میلیونها کشمیری را در خانههای خود محبوس و هزاران نفر را دستگیر کرد.
حزب حاکم، به عنوان بخشی از سیاستهای ضداسلامی خود، نامهای اسلامی مکانها و ادارات مهم در جامو و کشمیر اشغالی را با اسامی هندو جایگزین میکند و در صدد اسکان هر چه بیشتر هندوها در این منطقه است. هدف اساسی در پشت این اقدامات غیرقانونی و یکجانبه، تغییر بافت جمعیتی وجایگزینی اکثریت مسلمان جامو وکشمیر با اقلیت هندو مذهب است.
هدف گرامیداشت «روز سیاه» در تاریخ کشمیر، ارسال پیامی بلند و واضح به جامعه جهانی در ارزیابی تیره بختیهای مردم کشمیر و تأکید بر اهمیت ولزوم حل بحران کشمیر میباشد و برای دستیابی به صلح دائمی در منطقه، حل بحران کشمیر ضروری میباشد.