آقای عمرانی در مقاومت مردمی علیه طالبان و اشغالگران عربی و پاکستانی نقش داشته و در مقاومت ۶ ماهه مردم سنگلاخ علیه طالبان از فرماندهان جبهه علیه طالبان بودند.

سیّد غلام‌رضا عمرانی

خلاصه زندگینامه سید غلامرضا عمرانی سنگلاخی

 سید غلام‌رضا عمرانی، فرزند سید شاه‌حسین مشهور به خلیفه خیاط، به تاریخ ۲۵ حوت ۱۳۲۴ در یک خانواده دینی در قریه پل شاه سنگلاخ دیده به جهان گشود. دروس ابتدایی را نزد ملا سید میرحسین پدرکلان خویش آغاز نمود و بعد از آن دروس مقدمات دینی و ادبیات عرب نزد کربلایی شریف، کربلایی گل حسین مشهور به کربلایی معلم و آخوند غلام حسن، مشهور به شیخ مقدس فرا گرفت.
در سال ۱۳۴۲ به اساس مشکلات اقتصادی از ادامه تحصیل بازمانده به کارهای شخصی پرداخت و به کارهای مختلف برای کسب روزی حلال ادامه داد. چنانچه در سال ۱۳۵۲ نمایندگی اتحادیه صنفی موترهای باربری و مسافربری سمت غرب کابل را به عهده داشت و تا سال ۱۳۵۷ این شغل را ادامه داد.
 با کودتای کمونیستی در سال ۱۳۵۷ و آگاهی از این‌که کودتاچیان وابسته به کمونیسم شوروی و دشمن دین و فرهنگ اسلامی مردم افغانستان است همراه با دیگر مردم افغانستان به صفوف قیام‌های مردمی علیه رژیم خلقی کمونیستی پیوست. او در ماه قوس ۱۳۵۷ با «سیدحسن جگرن»، یکی از پیشگامان جهاد اسلامی افغانستان ملاقات نمود و در حوت همان سال یک تعداد اسلحه و مهمات را توسط ۵ کامیون به منطقه خوات غزنی انتقال داد. عمرانی در سال ۱۳۵۷ با «ارباب غریب داد» که قیام‌های مردمی را در بهسود ولایت میدان رهبری می‌کرد، ارتباط گرفته و و اولین جلسه شان را در منطقه راه قولک بهسود انجام دادند.
 در آزادی حصه اول و حصه دوم بهسود همراه آقای استاداکبری، ارباب غریب داد و قوماندان فروتن سهم داشت.
در ۹ جوزا ۱۳۵۷ یک کامیون باربری به مالکیت آقای عمرانی و رانندگی سید حمید پسر کاکایش که رواش سنگلاخ را به کابل انتقال می‌دادند همراه ۱۳ نفر کارگران بیچاره و فقیر که صاحبان بار بودند در منطقه دوراهی مرکز ولایت میدان وردک توسط رژیم کمونیستی متوقف گردیده به صدارت منتقل شدند و همگی تا اکنون لادرک شدند که حتماً به شهادت رسیدند. اسامی این شهدای مظلوم قرار ذیل است:
۱- سید حمید ولد سید اکبر، ۲- سید آقا فرزند سید محمد از قلعه شاه، ۳- حاجی حسین از ترکرمنج، ۴- سید نظر شاه از خشک کرمنج، ۵- سید کاظم شاه، ۶- احمد علی، ۷- سید صادق ولد سید مظفر، ۸- سید حسین ولد قایم خان، ۹- سید محمدعلی ولد سید کریم، ۱۰- برادر سید شکر از اولاد ابغه، و سه نفر دیگر که اسم شان را اکنون نمی‌دانم.
در ۱۵ جوزای سال ۱۳۵۸ همزمان با ورود ارباب غریب داد به دره سنگلاخ و توسعه قیام‌های مردمی علیه رژیم کمونیستی، در سنگلاخ پایگاهی به نام «انجمن اسلامی سنگلاخ» به ریاست «سید میرآقا موحدی» و فرماندهی نظامی سیدمحمدحسین مشهور به سید جلون تشکیل گردید. در همین زمان رژیم کمونیستی راه ولایت میدان را مسدود نموده بالای مردم و مجاهدین لشکرکشی نمود. در آن زمان منطقه کوته عشرو و کهنه خمار در درهٔ میدان و تمام ولسوالی‌های حصه اول، دوم و جلریز تحت قیادت مجاهدین بود و فقر و فلاکت زیادی دامنگیر مردم شده بود.
در طول سال ۱۳۵۸ مجاهدین چندین عملیات را در مناطق مامکی، آب بُسراق و کوه مارشال علیه رژیم کمونیستی انجام دادند که آقای عمرانی در سازمان دهی آنان نقش داشت. با کناره‌گیری سید محمدحسین جلون از فرماندهی نظامی انجمن اسلامی سنگلاخ، قوماندان محمدحسن فرماندهی نظامی را به عهده گرفت که بعداً در یک تهاجم قوای روسی در سنگلاخ در سال ۱۳۶۳ دستگیر و در زندان به شهادت رسید. ناگفته نماند که سید غلامرضا عمرانی در این زمان به حیث مسئول روابط و مشاور پایگاه ایفای وظیفه می‌نمود.
سید غلامرضا عمرانی در قیام سوم حوت ۱۳۵۸ کابل علیه رژیم کمونیستی نقش فعال داشته سقوط مأموریت پلیس خوشحال خان مینه کابل را سازماندهی نمود. این قیام بالاخره توسط حکومت سرکوب و هزاران نفر به شهادت رسیدند. از جمله سادات سنگلاخ که در این قیام به شهادت رسیدند سه نفر بودند: ۱- سید ناظر حسین ولد سید میرزا حسین از قوم سید شاه خیرالله، ۲- کربلایی سید عیسی خان از قوم سید شاهی خان و ۳- سید جعفر از قوم سید جعفر خان.
آقای عمرانی در سال ۱۳۶۰ به نسبت تعقیب رژیم کمونیستی دوباره به دره سنگلاخ متواری گردید اما قبلاً در قیام مردمی چنداول علیه رژیم کمونیستی نیز شرکت داشت که در آن قیام نیز دوتن از سادات سنگلاخ به نام‌های سید محمد شریف و سید غلام سخی به شهادت رسیدند.
در سال ۱۳۶۰ اختلافی میان آقای عمرانی و آقای موحدی بوجود آمد که در نتیجه آقای عمرانی پس از سپری نمودن شکنجه‌ها عازم پاکستان شده از حرکت انقلاب اسلامی به رهبری مولوی محمد نبی محمدی و شورای اتفاق اسلامی به رهبری آیت الله بهشتی یک مقدار اسلحه وارد سنگلاخ نموده و پایگاه مستقلی به نام پایگاه اسلامی پل شاه سنگلاخ ایجاد نمود.
 آقای عمرانی در سال ۱۳۶۴ پایگاه ۱۷ مجاهد شهید مربوط حرکت اسلامی افغانستان را به همکاری آقای سید محمد نبی سخنور و سید فیض الله حیدریار تشکیل نمود.
به‌طور خلاصه باید گفت که سیدغلامرضا عمرانی در تمام فعالیت‌های مجاهدین علیه رژیم کمونیستی و قوای اشغالگر روس سهم فعال داشته و در مبارزه مردم مسلمان افغانستان علیه تجاوز و استبداد نقش بارزی را ایفا و از هیچگونه تلاشی دریغ نورزید.
آقای عمرانی در جنگ مشهور ۱۸ روزه سنگلاخ با قوای روسی و رژیم کمونیستی که در سال ۱۳۶۶ اتفاق افتاد سهم فعال داشت که در نتیجه دره سنگلاخ توسط رژیم اشغال گردید و تلفات زیادی به مردم عادی و قوای روسی و حکومتی رسید.
 و بالاخره در سرنگونی رژیم کمونیستی و فتح میدان شهر در سال ۱۳۷۱ آقای عمرانی نقش کلیدی داشته و در پیروزی انقلاب اسلامی افغانستان همانند تمام مردم افغانستان حصه داشت.
هم‌چنان آقای عمرانی در مقاومت مردمی علیه طالبان و اشغالگران عربی و پاکستانی نقش داشته و در مقاومت ۶ ماهه مردم سنگلاخ علیه طالبان از فرماندهان جبهه علیه طالبان بودند. بعد از سقوط کابل به طرف ایران مهاجر گردید تا وقتی که طالبان در کابل سقوط نمود و حکومت حامد کرزی تشکیل شد از مهاجرت برگشت و در کابل به خاطر کارهای اجتماعی و وحدت مردم سنگلاخ به همکاری مردم سنگلاخ شورای مردم سنگلاخ را ایجاد نمود و در قالب شورا فعالیت‌های ذیل صورت گرفت: حداث سرک قول دره حصار، باز سازی سرک اصلی سنگلاخ، انتقال ولسوالی جلریز به جای اصلی آن، بازسازی دهن راقول، جوی سرکاری و خواجه مبارک و …
آقای عمرانی در کارهای فرهنگی نیز سهم بارز داشت از جمله فعال نمودن مکاتب سنگلاخ در زمان مجاهدین از طریق کمیته سویدن که تا حال آثار آن باقی است.

تذکر: زندگینامه فوق را شخص مرحوم عمرانی نوشته شده به من دادند و من در آن تصرفی جز اندک نکرده‌ام.