در عراق و سوریه نباید دست روی دست گذاشت و منتظر ماند و دید که اشغالگران آیا خودشان خارج می‌شوند یا نه. مردم، گروه‌های سیاسی و دولت‌های عراق و سوریه باید روی این موضوع متمرکز شوند که چطور باید آمریکا را اخراج کنند.

ماجرای تحرکات نظامی این روزهای آمریکا در عراق و سوریه، در ظاهر تبدیل به معادله چند مجهولی شده‌است؛ در عراق، از یک طرف آمریکایی‌ها می‌گویند که می‌خواهیم خاک این کشور را ترک کنیم و حتی، برخی پایگاه‌ها را هم تخلیه کرده‌اند. با این حال، گزارش‌ها حاکی است که نظامیان آمریکایی در پایگاه «عین‌الاسد» در استان الانبار و پایگاه «حریر» در منطقه خود مختار کردستان عراق، سرگرم انتقال و نصب تجهیزات نظامی، از جمله سامانه‌های دفاعی پاتریوت، هستند. در سوریه نیز هر چند بهانه‌ای برای حضور آمریکایی‌ها وجود ندارد، ولی آنها به شدت مشغول انتقال سلاح و تجهیزات به پایگاه‌های خود در دو استان «حسکه» و «دیرالزور» هستند.
این تحرکات میدانی ممکن است خیلی از کارشناسان و ناظران را گیج و سردرگم کند، و آنها واقعاً ندانند که واشینگتن دقیقاً به دنبال چیست و حتی مشاهده این شرایط، ممکن است نوعی درهم‌ریختگی و بلاتکلیفی سیاسی سران کاخ سفید را به ذهن متبادر کند؛ ولی از نگاه کسانی که نسبت به مطامع آمریکا در منطقه، نگاه عمیق‌تری دارند، شرایط عراق و سوریه برای آنها، یک معادله چند مجهولی و پیچیده نیست؛ آنها می‌دانند که آمریکا می‌خواهد به هر ترتیبی که شده، سلطه‌اش را حفظ بکند و تنها مجهولی که وجود دارد، این است که واشینگتن چه حقه جدیدی را می‌خواهد اجرا بکند؛ آیا می‌خواهد زمان بخرد و بار دیگر با راه‌اندازی آشوب‌های خیابانی، شانس ماندن خود در عراق را امتحان کند یا به دنبال توطئه‌های دیگری است؟ آخرین موضعگیری کاخ سفید در قبال دولت جدید و در حال شکل‌گیری عراق، همین معادله تک‌مجهولی را تأیید می‌کند؛ «گابریل سوما» مشاور رئیس‌جمهور آمریکا، از «مصطفی کاظمی» نخست‌وزیر مکلف عراق، خواست از تظاهرکنندگان (آشوبگران خیابانی) حمایت کند. این در حالی است که عراق چند ماهی است که آرام است و اصولاً تظاهراتی در خیابان‌های این کشور برگزار نمی‌شود.
در هر حال، در عراق و سوریه نباید دست روی دست گذاشت و منتظر ماند و دید که اشغالگران آیا خودشان خارج می‌شوند یا نه. مردم، گروه‌های سیاسی و دولت‌های عراق و سوریه باید روی این موضوع متمرکز شوند که چطور باید آمریکا را اخراج کنند. البته، این اخراج ممکن است هزینه‌هایی را به دنبال داشته باشد، ولی به‌طور مشخص، هزینه انفعال و وقت تلف‌کردن، بسیار بیشتر خواهد بود.
  سبحان محقق