در پی معرفی مناطق و پارک‌های ملی کشور این بار به سراغ «بند امیر» در ولایت بامیان در مرکز کشور می‌رویم. این پارک در کنار رشته‌کوه‌های هندوکش موقعیت دارد. می‌توان آن را جزو یکی از زیباترین بندهای طبیعی دنیا قلمداد کرد. اگر از حس قوی ماجراجویی هم برخوردار نباشید، جاذبه‌های این بند زیبا شما را روزی به دیدن خود فراخواهد خواند. دیدن از این بند، ارزش سفر را دارد.
بند امیر در سال ۱۳۸۸ به‌طور موقت به‌عنوان اولین پارک ملی افغانستان نام‌گذاری شد.
اداره ملی حفاظت از محیط‌زیست می‌گوید اکنون اسناد این پارک تکمیل شده و برای حکم به ارگ ریاست‌جمهوری فرستاده شده‌است. جلال‌الدین ناصری، رئیس میراث‌های طبیعی اداره ملی حفاظت از محیط‌زیست تأکید می‌کند که عنوان موقتی برای این پارک هیچ گونه فرق از نظر ارزش با پارک دایمی ندارد و صرفاً برای پلان کاری و ایجاد کمیته‌های حفاظتی بوده‌است.
بند امیر با مساحت ۶۲ هکتار زمین بخشی از ۶ ساحه آبی است که توسط دیوارهای کلسیم کاربونات به‌صورت طبیعی از هم جدا شده‌اند. این بند از ۷ بند کوچک تشکیل شده‌است که به‌صورت طبیعی و به‌دلیل آهکی بودن دیواره‌ها از یک دیگر جدا شده‌اند. بند پنیرک، بند غلامان، پودینه، ذوالفقار و خیبر نام‌های معروف بندهای واقع شده در پارک ملی بند امیر می‌باشند. هرچند که مطالعات دقیقی روی عمق این بند صورت نگرفته اما به‌صورت تخمینی از ۳۰۰ تا ۴۰۰ مترمربع برآورد می‌شود.
در این پارک ملی ساحه‌های دیگری هم وجود دارد که معیارهای اتحادیه بین‌المللی مناطق حفاظت شده را دارا می‌باشد. «دره شاه فولادی» به‌دلیل داشتن یخچال‌های آب و مناظر طبیعی خاص از کوه و دره و گیاه و حیوان و «دره آجر» به‌دلیل آثار تاریخی و باستانی و پناهگاه حیات وحش در فهرست ساحات حفاظت شده در ولایت بامیان قرار دارند. دره شاه فولادی در یکی از مرتفع‌ترین کوه‌ها به همین نام موقعیت دارد. مساحت آن بالغ بر ۴۵۰ کلیومتر مربع می‌باشد. در این دره، حدود ۳۰۰ نوع نبات و ۱۰۰ نوع حیوان به ثبت رسیده، اما معلوم نیست این از حیوانات و گیاهان چه تعداد و چند نوع هنوز در این مناطق به سر می‌برند. دره آجر در ۷۵ کیلومتری مرکز بامیان قرار دارد و در حال حاضر چالش اسکان مردم محل در آن دست به گربیان است. باید دولت به این موضوع توجه جدی نشان دهد. «دره چاشت» ساحه دیگری در این ولایت است که هنوز مطالعات دقیق دربارهٔ آن صورت نگرفته‌است اما در شمار مناطقی است که قرار است در فهرست ساحات حفاظت‌شده این ولایت جای بگیرد.
حبیب‌الله خان و ظاهرشاه از جمله شاهان کشور بوده‌اند که در مناطق حفاظت شده بامیان به شکار می‌پرداختند.
اداره ملی حفاظت محیط‌زیست می‌گوید میانگین بازدید ماهانه که از این بند از سوی گردشگران خارجی صورت می‌گیرد بین ۵ هزار تا ۷ هزار می‌باشد. این رقم بالایی در فهرست گردشگری در کشور به‌شمار می‌رود. اما این‌که چرا بامیان با این عواید، هنوز سرک‌هایش خامه است، پرسش بی‌پاسخی است.
منبع : https://8am.af/x8am/1394/04/24/band-e-amir-afghanistans-first-national-park/