محرومیت از تحصیل و بسته شدن مکاتب متوسطه و لیسه بر روی دختران و ممنوعیت آنها از ادامه تحصیل فشارهای روحی و روانی را بر بخش عظیمی از افراد جامعه وارد ساخته است.

زنان افغانستان به دلیل حاکمیت فرهنگ قبیله‌ای و تفسیر افراط گرایانه از شریعت محدودیت‌ها و سختگیری‌های زیادی را هم از طرف خانواده و هم از طرف طالبان متحمل می‌شوند.

فرهنگ قبیله و سنت‌های غلط باعث می‌شود که زنان و دختران در سنین کودکی و بدون رضایت شان به مردان مسن و متأهل در بدل پول و یا بدل همنوع خود مجبور به ازدواج می‌شوند. ازواج‌هایی که عاقبت خوشی برای آن‌ها ندارند و گاهی هم به قتل منجر می‌شده و به مرگ آنها می‌انجامد.

در تازه ترین مورد از خشونت علیه دختران افغانستانی یک دختر بچه 9 ساله به دست نامزد مسن خود در ولسوالی شاه ولی کوت ولایت قندهار به قتل رسیده است.
براساس اطلاعات منابع محلی در ولایت قندهار نامزد این دختر، یک مرد به‌‌ نام زین‌الله از ولایت ارزگان بوده است.

به گفته‌ی منبع، زین‌الله روز جمعه، ۲۹ ثور/اردیبهشت نامزدش را با ضرب چوب و کتک کشته است.
منبع گفت که پدر این دختر نُه‌ساله، اورا در بدل خواهر زین‌الله به او داده بود و با خواهر زین الله ازدواج کرده بود.

همچنین در روزهای گذشته نیز یک زن در مرکز ولایت سمنگان توسط شوهرش با چاقو به قتل رسیده است و دو زن دیگر در ولایت ارزگان از سوی شوهران‌شان مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته و جان باخته‌اند.

علاوه بر خشونت خانوادگی، فقر و بی‌کاری نیز بر زنان افغانستان بویژه زنان بی‌سرپرست و سرپرست خانواده که مسئولیت نگهداری از فرزندان خود را دارد فشار بیشتر وارد می‌کند زیرا بسیاری از زنان با آمدن طالبان کار و اشتغال خود را از دست داده اند و زمینه کار و اشتغال هم در جامعه برای شان فراهم نیست.

فقر و بیکاری و مسئولیت سرپرستی خانواده از یک سو، فراهم نبودن زمینه اشتغال و گرانی سرسام آور مایحتاج ضروری زندگی از سوی دیگر باعث می شود که فشارها بر این تعداد از زنان جامعه سخت تر و طاقت فرسا تر گردد.

محرومیت از تحصیل و بسته شدن مکاتب متوسطه و لیسه بر روی دختران و ممنوعیت آنها از ادامه تحصیل فشارهای روحی و روانی را بر بخش عظیمی از افراد جامعه وارد ساخته است.

علاوه بر این‌ها فرمان‌های پی در پی طالبان بر ایجاد محدودیت‌های گوناگون برای زنان و دختران از ممنوعیت تحصیل گرفته تا تحمیل پوشش برقع و پوشیدن نقاب برای مجریان زن شبکه‌های تلویزیونی به منزله ظلم مضاعف بر زنان افغانستان است.

بر اساس گزارش رسانه‌های طالبان تا کنون حدود 20 فرمان مختلف برای محدود کردن زنان وضع کرده است درحالیکه برای بهبود بخشیدن برای اوضاع زندگی زنان بی‌سرپرست و ایجاد اشتغال برای آنها هیچ گامی بر نداشته است.

ممنوعیت آموزش رانندگی و گرفتن گواهینامه، ممنوعیت زنان در استفاده از حمام‌های عمومی، ممنوعیت برای سفر بدون محرم چند نمونه از محدودهای است که طالبان برای زنان افغانستان خلق کرده است.

از آنجایی که زنان بی‌سرپرست و مسئول خانواده به دلیل فقر و بیکاری و نبود شغل و درآمدزایی در فشار مضاعف هستند بهتر است طالبان برای ایجاد سهولت برای این عده از زنان و بهبود وضعیت زندگی آنها و رفع فقر و بیکاری نیز اقداماتی انجام بدهند.
مسئولیت حکومت تنها صدور فرمان و ایجاد محدودیت برای زنان و شهروندان نیست بلکه از مهترین وظیفه حکومت ایجاد سهولت و بهبود زندگی شهروندان و ایجاد کار و اشتغال است تا مردم بتواند معیشت خویش را تأمین نمایند.