گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
زیربخش ها
گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
چهارشنبه ۱ عقرب ۱۳۹۸ , 23 October 2019
|
|
حزب وحدت اسلامی افغانستان، از جمله احزابی است که در اواخر سال‌های دوران جهاد، تحت شرایط خاص داخلی و خارجی عملاً به شکل ائتلافی از ۹ گروه جهادی شیعهٔ افغانستان، پا به عرصهٔ وجود گذاشت.
حزب وحدت اسلامی ملت افغانستان، شاخهٔ انشعابی از حزب وحدت اسلامی (جناح خلیلی) است که آقای قربان علی عرفانی یکاولنگی، به نام خود در وزارت عدلیه ثبت کرده‌است،
حزب وحدت ملی اسلامی افغانستان، همان حزب و حدت اسلامی (شاخهٔ اکبری) است که مانند سایر شاخه‌های بالفعل و بالقوهٔ حزب وحدت سابق تغییر عنوان و ماهیت داده و با نام جدید به ریاست جناب آقای اکبری در تاریخ ۴/۸/۱۳۸۳ در وزارت عدلیه ثبت شده‌است.
حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان، گروه انشعابی از حزب وحدت اسلامی افغانستان (جناح خلیلی) است که به رهبری محمد محقق تشکیل شده‌است.
حزب حرکت ملی وحدت افغانستان، آن طوری که در اساسنامهٔ آن ادعا شده‌است در سال ۱۳۶۱ تأسیس شده و رهبری آن را آقای دکتر محمد نادرآتش، به عهده دارد.
حزب‌الله افغانستان (God's Party of Afghanistan)، یکی از مهمترین گروه‌های جهادی شیعه افغانستان در حوزه جنوب غرب این کشور به‌شمار می‌رود.
حزب وحدت اقوام ملی اسلامی افغانستان طوری که در اساسنامهٔ آن آمده‌است در سال ۱۳۵۹ به رهبری آقای محمد شاه خوگیانی، بطور غیررسمی تأسیس شده و در سال ۱۳۸۳ در وزارت عدلیه ثبت گردیده‌است.
در سال ۱۳۸۰ در ابتدا حزبی تحت عنوان «شورای صلح و وحدت ملی افغانستان» توسط قاضی عبدالقادر امامی، تأسیس شد که بعداً به «حزب صلح و وحدت ملی افغانستان» تغییر نام داد.
حزب محاذ ملی اسلامی افغانستان که عنوان اصلی آن «محاذ ملی اسلامی افغانستان» است در مورخهٔ ۱۲/۱۲/۱۳۵۷، توسط پیر سید احمد گیلانی رهبر فرقهٔ قادری، یکی از فرق تصوف، در پاکستان تأسیس شد.
حزب دموکراتیک خلق افغانستان (People's Democratic Party of Afghanistan)، بطور نسبی مهمترین، سازمان یافته‌ترین و فراگیرترین حزب سیاسی کمونیستی در افغانستان بود که با انجام کودتای هفتم ثور سال ۱۳۵۷ قدرت سیاسی را در دست گرفت و بحرانی را که منجر به ویرانی ساختارهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی افغانستان شد و ...
حزب اقتدار ملی را آقای سید مصطفی کاظمی، بعد از انشعاب از حزب وحدت اسلامی، جناح آقای اکبری، در سال ۱۳۸۳ تأسیس کرده‌است.
انجمن خانواده شهدا از زمان شهادت پنج‌تن از خانواده رستمی به دست خلقی‌ها شروع به‌کار کرد. پدر این خانواده همراه با چهار برادر داکتر غلامسخی رستمی، داکتر جواد رستمی، انجینر ضیا رستمی و استاد فرید رستمی و زبیر محصل ۱۸ ساله طب توسط اداره آگسا و در جریان کشتارهای 57 و 58 کشته شدند.
احزاب سیاسی از ارکان جوامع دموکراتیک هستند. آن‌ها به نوعی رابط میان مردم و دولت و به نوعی دیگر نماینده قشرها و تفکرات مختلف در نظام سیاسی یک کشور محسوب می‌شوند.
حزب انقلاب ملی، در سال ۱۳۵۵ قبل از تدوین و توشیح قانون اساسی دولت جمهوری افغانستان در تاریخ ۵ حوت/اسفند ۱۳۵۵، توسط سردار محمدداوود، اولین رئیس‌جمهور کودتایی‌افغانستان، تأسیس شد.
حزب ملت متحد افغانستان در تاریخ ۲۹ قوس ۱۳۹۲ در یک گردهمایی که در خیمهٔ لویه جرگه در کابل برگزار شد، رسماً اعلام موجودیت کرد.
اصطلاحاتی چون دموکراتیک، جبههٔ وسیع ملی، پلاتفورم سیاسی و … که در مرامنامه و اساسنامهٔ حزب وحدت ملی به کار رفته اصطلاحاتی هستند که نیروهای چپ کمونیستی بیشتر از آن استفاده می‌کنند و این نشان دهندهٔ آن است که رهبری این حزب هنوز به اندیشه‌های چپ و کمونیستی گرایش دارد.
حزب رفاه ملي افغانستان، توسط آقاي محمدحسن جعفري، در سال ۱۳۸۲ تأسيس و در وزارت عدليهي افغانستان ثبت شده است. آقاي محمدحسن جعفري فرزند عليياور در سال ۱۳۴۵ در شهر سر پل به دنيا آمده و تحصيلات خود را در ايران تا درجه‌ي ليسانس در رشته‌ي تعليمات و فرهنگ اسلامي در سال ۱۳۷۵ به پايان رسانده است.
کمونیستان حزب وطن (= حزب دموکراتیک خلق افغانستان) با وجودی که به شکست این حزب و سیاست‌های نا درست آن اعتراف نموده و از تفکر نوین سیاسی ملی سخن می‌گویند، اما به آرمانها و عقاید کمونیستی خود وفا دار اند و از لحاظ فکری و ایدئولوژیک بصورت اساسی متحول نشده و از یک شاخهٔ شجرهٔ خبیثهٔ الحاد به شاخهٔ دیگر آن ...
این حقیقت را ما در نوشتههای این گروه نیز به خوبی و روشنی ملاحظه میکنیم که قطع نظر از یک ستیز خطرناک در برابر مذهب و بنیادها و ارزشهای مذهبی، تفرقه اجتماعی مهلکی را پی ریخته، آن را دامن میزنند. و در این راه آن قدر پیش میروند که اشتباهات «موضعی فردی» اشخاص بعضی از اقوام را به صورت «جریان تاریخی» ...
این گروه در اعتراض به انحراف گروه‌های جهادی رادیکال و وابسته به جنبش اخوان‌المسلین از مسیر اصلی جهاد و مبارزهٔ اسلامی، تشکیل شده بود.
