هفتمین قانون اساسی افغانستان در زمان ریاستجمهوری داکتر نجیبالله، آخرین رئیسجمهور رژیم کمونیستی افغانستان، وضع شد.
هفتمین قانون اساسی افغانستان در زمان ریاستجمهوری داکتر نجیبالله، آخرین رئیسجمهور رژیم کمونیستی افغانستان، وضع شد.
این قانون در لویهجرگه برگزار شده در ۸ و ۹ قوس سال ۱۳۶۶، در ۱۳ فصل و ۱۴۹ ماده، به تصویب رسید و داکتر نجیبالله به عنوان رئیسجمهور در تاریخ ۹ قوس/آذر ۱۳۶۶ آن را توشیح کرد و «اصول اساسی جمهوری دموکراتیک افغانستان» را ملغی ساخت.
این قانون در تاریخ ۸ جوزا/خرداد ۱۳۶۹ توسط لویهجرگهای مرکب از ۷۷۲ عضو، مجدداً مورد تعدیل و بازنگری قرار گرفت که میتوان آن را هشتمین قانون اساسی نامید.