تعریف افغانستان در زمرۀ یکی از فقیر ترین کشورهای جهان است و اکثریت مردم افغانستان توانایی فراهم سازی نیازهای اساسی و اولیه خود برای تأمین، غذا، لباس و مسکن خود را ندارند.
یکی از معضلاتی که همواره در جوامع بشری و در سطح جهانی مورد توجه حکومتها، محققان، کارشناسان و سازمان های ذی ربط بوده ، معضل فقر است. از این رو سازمان ملل متحد برای ریشه کنی فقر از جوامع بشری روز هفدهم اکتبر را به نام روز جهانی ریشه کنی فقر نام گذاری نموده است.
این روز برای نخستین بار در سال ۱۹۸۷ با گردهم آمدن حدود صد هزار نفر در میدان تروکادروی پاریس، گرامی داشته شد و سپس در سال ۱۹۹۲ با ثبت در سازمان ملل متحد، در سراسر جهان رسمیت یافت و به روز جهانی ریشه کنی فقر نام نهاده شد.
برای فقر تاکنون تعاریف مختلف و متفاوتی ارائه شده است. اما به طور کلی فقر به شرایطی گفته میشود که در آن نیازهای اساسی و اولیه انسان برای تأمین مواد غذایی، پوشاک و مسکن برآورده داده نمی شود.
بر اساس این تعریف افغانستان در زمرۀ یکی از فقیر ترین کشورهای جهان است و اکثریت مردم افغانستان توانایی فراهم سازی نیازهای اساسی و اولیه خود برای تأمین، غذا، لباس و مسکن خود را ندارند.
پس از تحولات سیاسی اخیر و به قدرت رسیدن طالبان که موجب خروج بسیاری از سازمانهای بین المللی شد موجب بیکاری تعدادی زیادی از مردم افغانستان بویژه زنان و گسترش فقر گردید به گونهای که بسیاری از مردم توانایی خرید نان خشک را هم ندارند.
بسیاری از مردم برای تهیه مواد غذای و نجات از گرسنگی به فروش وسایل خانههای خود روی آورده اند و حتی برخی رسانهها گزارش داده اند که مردم به فروش فرزندان خود روی آورده اند و تعداد زیادی از مردم از فرط فقر و بیکاری عازم کشورهای همسایه شده اند.
فقر و بیکاری در افغانستان بیش از همه زنان بیسرپرست و سرپرستان خانواده را تحت فشار قرار داده و رنج میدهد زیرا که بسیاری از زنان با تحولات جدید و قدرت رسیدن طالبان شغل و درآمد خود را از دست داده اند و منبع درآمد دیگری هم ندارند از این رو برای تأمین معیشت و مخارج فرزندان خویش با مشکلات زیادی مواجه اند زیرا که بر خلاف مردان شرایط و زمینههای کار برای زنان محدود است و به جز شغل کار مندی زمینه کارهای دیگر معمولا برای قشر زنان در افغانستان فراهم نیست.
از این رو ضرورت ایجاب میکند که در قدم اول اداره طالبان برای زدودن فقر و رفع مشکلات زنان بی سرپرست که خود نان آور خانههای خود هستند و مخارج فرزندان خود را تهیه میکنند هرچه زود تر زمینه کار و اشتغال فراهم شود تا مشکلات این قشر برطرف شود. و در قدم دوم با فعال کردن ادارات دولتی و رونق بخشیدن به تجارت و دعوت کردن از سازمانهای بین المللی زمینه کار و اشتغال را برای مردم افغانستان فراهم نماید.
فعال سازی پروژههای باز سازی افغانستان بویژه پروژههای نیمه کاره یکی از اقداماتی است که اداره طالبان برای ایجاد اشتغال و رفع فقر و بیکاری میتواند انجام بدهد و لازمه همه این کارها تأمین امنیت و استقرار ثبات است.
در شرایط بیثبات و نا امن کنونی که گروههای تروریستی مثل داعش به راحتی دست به کشتار و قتل عام میزنند و امنیت را به چالش میکشند بازگشت سازمانهای بین المللی هم نا ممکن است و از طرف دیگر برای شروع به کار پروژههای بازسازی نیاز به پول و همکاری کشورهای خارجی و سازمانهای بین المللی است و کشورهای خارجی و سازمانهای بین المللی کمکهای خود را مشروط به ایجاد حکومت همه شمول و رعایت حقوق زنان و برداشتن موانع از جلو تحصیل و کار زنان کرده اند.
از این رو مقامات طالبان با درک شرایط سخت افغانستان و پذیرفتن واقعیتهای موجود و تغییرات جهانی با الگو گرفتن از سایر کشورهای اسلامی هم زمینه را برای مشارکت اقوام دیگر فراهم سازد و هم زمینه کار و تحصیل را برای زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند فراهم سازد تا فشار فقر و بیکاری از دوش مردم برداشته شود.
بیکاری، فقر و تداوم نا امنی و حملات انتحاری برای ثبات افغانستان مشکل ساز خواهد شد و افغانستان نیاز شدید به ثبات و استقرار امنیت دارد و فقر و بیکار به گسترش نا امنی و خشونت و فساد و فحشا دامن خواهد زد.