غنی، جنگ ارزگان را قومی خواند!

به گزارش پانا، این هیأت در تاریخ ۱۰ عقرب از سوی رئیس جمهور غنی به ریاست اسدالله فلاح، مشاور ریاست جمهوری در امور حل منازعات، تشکیل شده است.
در ترکیب این هیأت محمد اکبری، عضو مجلس نمایندگان، مولوی محمد جوره طاهری و مولوی محی‌الدین بلوچ، مشاوران ریاست جمهوری در امور دینی، عید محمد احمدی، مشاور ریاست جمهوری در امور اجتماعی، مولوی سید رحمن حقانی پشه‌یی،‌ مشاور ریاست کمیسیون حل منازعات و ارتباطات مردمی با دولت، نماینده‌ی با صلاحیت وزارت دفاع ملی، نماینده‌ی با صلاحیت وزارت امور داخله، نماینده‌ی با صلاحیت ریاست عمومی امنیت ملی، نماینده‌ی با صلاحیت اداره دادستانی کل، نماینده‌ی با صلاحیت اداره ارگان‌های محلی و نماینده‌ی ریاست دفاع و امنیت،‌ ریاست عمومی اداره امور ریاست جمهوری دیده می‌شود.
در حکم رییس جمهور آمده است: «هیأت موظف است چگونگی وقوع منازعه را ریشه‌یابی و به حل آن اقدام نموده، یافته‌ها و گزارش اجراات خویش را توأم با طرح‌های مشخص پیشنهادی به اسرع وقت ممکن از طریق ریاست عمومی اداره امور به ریاست جمهوری ارائه بدارند.»

آقای غنی این هیأت را در حالی مأمور بررسی درگیری‌ها در ارزگان کرده است که از یک هفته به این سو جنگ در مناطق کندلان، حمزه و حسینی ولسوالی ارزگان خاص جریان دارد. در جریان این جنگ بیش از ۲۰ غیرنظامی کشته و چند برابر این تعداد زخمی شده‌اند.
همچنین نزدیک به ۳۰۰ فامیل از خانه‌های‌شان آواره و در نوار مرزی ولسوالی‌های مالستان و جاغوری ولایت غزنی پناهنده شده‌اند.
این در حالی‌ست که به نظر می‌رسد بعد از گذشت بیش از دو قرن، تاریخ نسل‌کشی هزاره‌ها در ارزگان یک بار دیگر از سر گرفته شده‌باشد؛ سرنوشت غم انگیز و خون‌آلود ارزگان درست زمانی آغاز شد که حدود دو قرن پیش، هزاره‌ها در این سرزمین قتل عام و به زنجیر بسته شدند و تازیانه‌ی تحقیر خوردند.
از آن زمان به بعد هر فریادی که در مظلومیت هزاره‌ها بلند شد، توسط خون‌آشامانِ متعصب در گلو خفه شده‌است.
تعجب این است که از این تاریخ طولانی کشتار هزاره‌ها هرگز درسی گرفته نشده و هربار که هزاره‌ها قربانی منافع شخصی دژخیمان تاریخ قرار گرفتند، رهبران هزاره سکوت کردند و حکومتی‌ها اشک تمساح ریختند.
هزاره‌ها مردمی شده‌اند که علی‌رغم حس هم‌زیستی بالا، برادری و دوستی با تمام اقوام افغانستان، هرگز آن طور که شایسته‌‌ی‌شان بوده با آنها رفتار نگردیده و پاسخ صلح‌خواهی و دوستی و برادری آنها با شمشیر و تفنگ داده شده‌است.
این مردم هرگز در کشور خود یک تکیه گاه امن سیاسی پیدا نکرده‌اند و از عدالت اجتماعی و پیشرفت متوازن محروم مانده‌اند.
این سناریوی تلخ در مورد هزاره‌های ارزگان، یک بار دیگر در عصر دموکراسی و تکنولوژی با دستان نامیمون حکومت وحدت ملی به نمایش درآمده‌است.

گزارشگر : حفیظ‌الله رجبی