مسئول انجمن اجتماعی زنان دارای معلولیت ولایت بلخ تأکید میکند که اکثر مردم به تواناییها و توانمندی این زنان باورمند نیستند و نیز شکل ظاهری آنان قضاوت میشود.
باجودی که نهادهای گوناگون در راستای حمایت از اشخاص دارای معلولیت در کشور در یک نیم دهه گذشته کار کردهاست اما تاهنوز هم مشکلات زیادی در برابر این قشر وجود دارد.
در سراسر ولایت بلخ براساس تخمین که نهادهای حامی از اشخاص دارای معلولیت ارائه میکند که بیش از ۶ هزار نفر میرسد اما این رقم تاهنوز تأیید رسمی دولتی نشدهاست.
تنها از ریاست کار و امور اجتماعی شهدا و معلولان ولایت بلخ بیش از ۳۵۰۰ نفر ثبت شده که هر کدام ماهانه ۵ هزار افغانی حقوق دریافت میکنند.
البته این حقوق تنها برای اشخاص دارای معلولیت که در اثر جنگها و رویدادها بودهاست و به معلولان مادر زاد (رحم مادر معلول به دنیا آمده باشد) حقوق داده نمیشود.
زنان دارای معلولیت نیز در ولایت بلخ شامل این کتکوری است که از ریاست کار و امور اجتماعی حقوق ماهانه دریافت نمیکنند اما تحت پوشش برنامههای سایر نهادهای غیردولتی قرار دارند.
یکی از این نهادها کمیته سویدن برای افغانستان است که برنامههای مختلف در این بخش دارد و نیز انجمنهای معلولان را در ولایت بلخ حمایت میکند.
این نهاد بینالمللی چندین انجمن اشخاص دارای معلولیت را تحت پوشش قرار دادهاست که یکی از آنان انجمن اجتماعی زنان دارای معلولیت در ولایت بلخ است.
خبرنگار خبرگزاری پانا در شمال افغانستان مستقر در ولایت بلخ پیرامون وضعیت زنان دارای معلولیت گفتگوی ویژه را با مسئول این انجمن انجام دادهاست.
به توانایی زنان دارای معلولیت باور داشته باشید
پروانه سما صمدی مسئول انجمن اجتماعی زنان دارای معلولیت در ولایت بلخ میگوید که به دلیل گستردش جنگ و نیز سطح پایان سواد مردم همواره زنان دارای معلولیت مورد خشونت قرار گرفتهاند.
بانو سما صمدی تأکید میکند که ما خواهان توقف و ختم جنگ هستیم تا سطح آگهی مردم بلند برود و بالای زنان معلول خشونت نکنند و این قشر در آرامش و آسایش زندگی کنند.
نامبرده میافزاید که باید مردم به توانایی و توانمندی زنان دارای معلولیت باورمندی و اعتماد پیدا کنند و اینان را در اجتماع و در میان شان بیپذیرند و زمینهها رشد را فراهم کند.
موصوف اضافه کرد: «زنان دارای معلولیت میخواهند آموزش بیبینند و تحصیل کنند اما به دلیل مشکلات زیادی نمیتوانند به این آرزوی شان برسند از اینرو نیامند کمک هستند.»
وی با بیان اینکه ما امکانات لازم برای زندگی نداریم و نهادهای دولتی در این بخش کمک نکردهاست، افزود: «ما از بودجه شخصی خود تا حدی کارهای خود را پیش میبریم.»
قانون حقوق و امتیازات اشخاص دارای معلولیت تطبیق نمیشود
بانو سما به عضویت انجمن اجتماعی زنان دارای معلولیت اشاره کرده، گفت: «در این انجمن بیش از ۱۰۰ زن معلول عضویت دارند که شامل معلولیتهای مختلف میشود.»
او تأکید میکند که این زنان نیز انسان و بشر هستند و نیاز جدی به کمک و یاری دارند تا مانند سایر شهروندان خدمات شهروندی و قانونی برای شان ارائه گردد.
مسئول انجمن اجتماعی اشخاص دارای معلولیت در ولایت بلخ از عدم تطبیق قانون حقوق و امتیازات اشخاص دارای معلولیت نیز انتقاد کرده و خواهان تطبیق آن شدهاست.
وی با بیان این مطلب که دو قوانین یکی قانون داخلی و یک هم کنوانسیون بینالمللی اشخاص دارای معلولیت وجود دارد، افزود: «هیچیکی از این قوانین به گونه مطلوب اجرا نمیشود.»
نامبرده تصریح کرد: «براساس قانون حقوق و امتیازات اشخاص دارای معلولیت در افغانستان ۵ درصد حق تحصیل و ۳ درصد حق کار را برای معلولان اختصاص دادهاست.»
موصوف اضافه کرد: «برخی از مسئولان ادارات دولتی از این قانون آگهی ندارند و حق و حقوق معلولان را در رعایت نمیکنند و ما از این امتیازات محروم هستیم.»
ادارات دولتی شکل ظاهری ما را قضاوت میکنند
بانو سما صمدی از فعالیتهای برخی نهادهای حامی معلولان ابراز رضایت میکند اما تأکید میکند که این کارها بسنده نیست باید دولت برای آنان کارهای اساسی را انجام دهد.
او به توانایی و تحصیل زنان دارای معلولیت اشاره کرده، بیان داشت: «هماکنون در انجمن ما اکثر زنان دارای معلولیت تحصیل کرده و در مقطع لیسانس/کارشناسی هستند اما کار ندارند.»
وی با بیان اینکه در ادارات دولتی بیشتر شکل ظاهری زنان دارای معلولیت قضاوت میشود و تحصیلات آنان در نظر گرفته نمیشود، افزود: «باید این فرهنگ تغییر کند.»
نامبرده تصریح کرد: «باید همه بشمول نهادهای دولتی و غیردولتی به تواناییها و توانمندهای زنان دارای معلولیت باورمندی پیدا کنند و زمینه پیشرفت و رشد شان را فراهم سازد.»
این در حالی است که همواره معلولان در ولایت بلخ در گردهماییها، نشستها و کنفرانسها دادخواهیهایشان را مبنی بر تحقق حق و حقوق شان انجام دادهاند.
سید حبیبالله نجفی زاده / خبرنگار خبرگزاری پانا در شمال افغانستان (مزارشریف)