کاکای اشرف غنی جانشین کاکای حامد کرزی در سفارت افغانستان در مسکو شد!

پیام آفتاب: رئیس جمهور غنی در حکمی کاکای خود را به جای کاکای حامد کرزی به عنوان سفیر افغانستان در مسکو منصوب کرد.

به گزارش پانا، «عبدالقیوم کوچی» از حامیان سرسخت محمد اشرف غنی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته و از نزدیکترین افراد به وی محسوب می‌شود.
پیش از این «عزیزالله کرزی» کاکای «حامد کرزی» رئیس‌جمهور پیشین افغانستان سال‌های متوالی سفیر افغانستان در مسکو بود.
روزنامه ماندگار در همین رابطه به نقل از آگاهان می‌نویسد: «عزیزالله کرزی و قیوم کوچی هیچ‌کدام شایسته سفارت افغانستان در یکی از بزرگترین کشورهای جهان نیستند. از یک سو این دو فرد پیر و سال‌خورده هستند و از سوی دیگر، ظرفیت و قابلیت‌های یک دیپلومات را ندارند تا بتوانند از پس یک مأموریت دشوار مثل سفارت برآیند. نگاه‌های تنگ خانوادگی و قبیله‌ای سبب شده است که رهبران کشور نتواند از دایره بسته خانواده و قبیله خویش خارج شوند.»
این روزنامه در ادامه گزارش خود می‌افزاید: «با آمدن دولت وحدت ملی انتظار می‌رفت وضعیت بهبود یابد، قدرت تقسیم گردد، انحصار شکسته شود و مشارکت جمعی در ساختار نظام افزایش یابد، اما همه این آرزوها را اشرف غنی نقش بر آب کرد و در نقش یک دیکتاتور تمام‌عیار ظاهر شد. او آهسته‌آهسته با جان‌گرفتن در ارگ، همه چیز را به ریاست جمهوری محصور کرده است. بخش مالی و اقتصادی، سکتور امنیتی، کمیته تدارکات، بخش تعیینات، بخش اصلاحات در نظام خدمات ملکی، سیاست خارجی و مدیریت جنگ، همه و همه به ارگ رفته است. بر اساس برخی گزارش‌ها، در تعیین یک مأمور پایین رتبه هم ارگ دخالت می‌کند.»
به نوشته ماندگار: «منتقدان با انتقاد از این عملکردهای فرد گرایانهٔ غنی می‌گویند غنی می‌پندارد که تنها او می‌تواند از پس مسوولیت‌ها و وظایف دولتی برآید، دیگر در این ملک کسی توانایی و درایت انجام یک کار و مأموریت را ندارد. به باور منتقدان آقا غنی دچار توهم شده است، توهم دانستن و عقل کل بودن. او خود را در مقام یک دانای کل فرض کرده است. اگر این توهم ادامه یابد و انحصار مطلق در ساختار و بدنه نظام شکسته نشود، افغانستان وارد فاز تازه‌ای از بحران خواهد شد. چون هیچ فردی به تنهایی قادر نیست، از پس همه جنجال‌ها و زدوبندهای کشور در حال بحرانِ مثل افغانستان برآید، ولو آن فرد متفکر دوم جهان نیز باشد.»
ماندگار در انتها می‌نویسد: «این در حالی است که مردم انتظار داشتند آقای غنی در جایگاه یک چهره آکادمیک و دانشگاهی به تقسیم وظایف و صلاحیت‌ها می‌پرداخت و دامن انحصار تنگ تیمی و مطلقه را برمی‌چید. اما حالا می‌بینند که چنین نیست.»