پیام آفتاب: سیاستمدارانی که در حکومت وحدت ملی سهم دارند، نظریات گوناگون و متضادی را در مورد علت گسترش جنگ در شمال، مطرح می‌کنند. به‌جای این‌که مجموع حکومت وحدت ملی روایت واحد از علت‌های تشدید جنگ در شمال داشته باشد، هر سیاستمداری دیدگاه خود را به مخاطبانش مطرح می‌کند.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۳۱ حمل ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۵۸
کد مطلب : 50922
پیام آفتاب: سیاستمدارانی که در حکومت وحدت ملی سهم دارند، نظریات گوناگون و متضادی را در مورد علت گسترش جنگ در شمال، مطرح می‌کنند. به‌جای این‌که مجموع حکومت وحدت ملی روایت واحد از علت‌های تشدید جنگ در شمال داشته باشد، هر سیاستمداری دیدگاه خود را به مخاطبانش مطرح می‌کند.
اما آقای احمدضیا مسعود، متحد سیاسی رئیس‌جمهور غنی و نماینده ویژه رئیس‌جمهور در امور حکومتداری خوب، به صراحت از انتقال جنگ به شمال صحبت می‌کند، یعنی این که کسانی در درون دولت برنامه‌ریزی کرده‌اند تا جنگ به شمال منتقل شود. جالب این است که نه رئیس‌جمهور به سخنان آقای مسعود واکنش نشان داد و نه رئیس اجرایی.
سخنان متضاد مقام‌های بلندپایه حکومت وحدت ملی، بیشتر از این‌که مردم را آگاه بسازد، سبب تولید تشویش در افکار عمومی می‌شود. این روزها که جنگ در شمال کشور شدت یافته، سخنان برخی از سیاستمداران به سوژه مهم کاربران شبکه‌های اجتماعی، بدل شده است. سیاستمداران هم، لشکریان فیسبوکی خود را دارند و این لشکریان سخنان آنان را تفسیر می‌کنند. لازم بود که رئیس‌جمهور و رئیس اجرایی به‌گفته‌های آقای احمدضیا مسعود واکنش نشان می‌دادند تا افکار عمومی، این قدر مغشوش نمی‌شد.
واقعیت این است که هر سیاستمداری بسته به این‌که منافع خودش را چگونه تعریف می‌کند، در مورد جنگ و عوامل آن موضع می‌گیرد. سیاستمداران درون حکومت تا هنوز کار تیمی را یادنگرفته‌اند و می‌خواهند با اظهارنظرهای‌شان، رقیب‌های درون تیمی و درون حکومتی خود را بدنام کنند.
تردیدی نیست که طالبان و برخی از دولت‌های بیگانه، عوامل نفوذی خود را درون دولت دارند. بسیاری از سیاستمداران مشهور از دولت‌های خارجی پول گرفته‌اند و به ساز آنان رقصیده‌اند. این موضوع در کتاب‌های خاطرات مقام‌های دولت‌های خارجی افشا شده است؛ بنابراین تردیدی وجود ندارد که یک عده در درون دولت، بیشتر به طالبان تمایل دارند تا به نظام مشروع افغانستان. اما این نظریه به کلی نادرست است که جنگ به شمال انتقال یافته است. تشدید جنگ در شمال، حاصل برنامه‌ریزی کسی در هیچ سازمان یا دفتر رسمی نیست.
تشدید جنگ در شمال، پیامد طبیعی خروج نیروهای رزمی ناتو از افغانستان بود. نیروهای ناتو تحرکات طالبان را همیشه مدنظر داشتند. وقتی حضور این گروه در یکی از دره‌ها یا روستاها به حدی می‌رسید که تهدید جدی را متوجه مرکز یک ولایت می‌کرد، نیروهای ناتو آنان را سرکوب می‌کردند. نیروهای ناتو، همیشه مصروف عملیات‌های شبانه و روزانه علیه فرماندهان طالبان بودند. با آن‌که حامد کرزی با عملیات‌های شبانه و روزانه ناتو موافق نبود و حتی افراز قرارگاه‌های نظامی خارجی در روستاها را نکوهش می‌کرد، اما نیروهای رزمی ناتو به کار خود ادامه می‌دادند.
نیروهای هوایی ناتو نیز خیلی دقیق، تحرکات طالبان را هدف می‌گرفتند. نیروهای رزمی ناتو همیشه در ساحاتی که برای طالبان پایگاه و قرارگاه تلقی می‌شد، عملیات می‌کردند. خروج این همه نیرو از افغانستان، بدون تردید که پیامدهای سنگینی داشت. گسترش ساحه جنگ، یکی از این پیامدها است. کسی نباید دچار توهم شود. این طور هم نبود که طالبان در سال‌های ۲۰۰۴ یا ۲۰۰۵ در شمال حضور نداشتند. نویسنده کتاب «کلاشینکوف، لب پات و طالبان» که در سال ۲۰۰۶ به چاپ رسیده، می‌نویسد که شورشیان طالبان حتی در سال ۲۰۰۴ هم در روستاهای دوردست بدخشان حضور داشتند. اما عملیات‌های نیروهای ناتو به آنان اجازه نمی‌داد تا فعالیت‌های تخریبی محسوس داشته باشند. حالا که عملاً ناتو از صحنه بیرون شده است، طالبان از خلأی ناشی از آن سود می‌برند. بسیار لازم و ضروری است سیاستمدارانی که در حکومت وحدت ملی سهم دارند و حتی در انتخابات در کنار رئیس این حکومت قرار گرفتند، حقایق را در نظر بگیرند و افکار عمومی را مغشوش نسازند. هیچ سند و مدرکی دال بر این‌که جنگ به شمال انتقال داده شده است، وجود ندارد. تمام سیاستمدارانی که در حکومت وحدت ملی حضور دارند، باید روایتی از جنگ شمال داشته باشند. نباید افکار عمومی بیش از این مغشوش شود.
برای کنترول ناامنی در شمال، لازم است که نیروهای امنیتی افغانستان، مثل نیروهای ناتو عمل کنند. این نیروها باید به ساحات پایگاهی طالبان بروند، در آن‌جا عملیات راه‌اندازی کنند، برنامه‌های آنان را مختل بسازند و به جنگجویان این گروه اجازه ندهند که مراکز ولایات را زیر تهدید قرار دهند. سیاسیون هم باید برای نیروهای امنیتی، حمایت اجتماعی فراهم کنند، این طور نباید باشد که هر سیاستمداری ساز خود را بزند و منافع عمومی را فدای منافع جناحی کند.
-بیژن، روزنامه ۸ صبح، سه شنبه ۳۱ حمل ۱۳۹۵
payam-aftab.com/vdchiwnm.23nvidftt2.html