پیام آفتاب: شماری از افراد دارای معلولیت در ولایت بلخ در شمال افغانستان در یک راهپیمایی خواهان رسیدگی به مشکلات شان و از حکومت وحدت ملی میخواهند که برای آنان زمینه اشتغال و آموزش و پرورش را فراهم کنند.
آنان که حدود ۱ کیلومتر در جادهٔ عمومی ریاست محکمه (دادگاه) استیناف را پیموده و شعارهای که خواستهای آنان در آن درج شده بود با خود حمل میکردند و بیان داشتند که در ۱۲ سال گذشته به خواستهای آنان توجهٔ جدی صورت نگرفته است.
شرکت کننده گان این راهپیمایی معتقد هستند که افراد دارای معلولیت دارای مشکلات و چالشهای زیادی میباشند که در این راستا باید حکومت وحدت ملی برنامههای اثر گذاری را برای از میان برداشتن این مشکلات و چالشها روی دست گیرد.
فراهم آوری زمینهٔ آموزش و پرورش، مساعد ساختن زمینه اشتغال زایی، سهیم ساختن در پروسههای صلح، دادن نقش در عرصههای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی از خواستهای عمدهٔ آنان است که در این راهپیمایی به آنان رسیدگی صورت گیرد.
قابل ذکر است که در این راهپیمایی یک قطعنامهٔ ۸ مادهٔ نیز به خوانش گرفته شد
این خواستها بر مبنای مشوره با فعالین حقوق اشخاص دارای معلولیت در ۱۲ ولایت افغانستان آماده شده که جهت پیشکش به دولت وحدت ملی آماده گردیده است. این مشکلات میراث بجا مانده از حکومت قبلی است که آرزو مندیم رئیس جمهور با جدیت انرا حل نماید.
۱. در توزیع معاشات اشخاص دارای معلولیت از طریق بانک هنوز هم مشکلات جدی وجود دارد. فورم که برای گرفتن معاش یا حواله معاش از طرف آمریت شهدا و معلولین توزیع میگردد در روزهای اول بطور رایگان توزیع میگردد که در روز دوم و سوم مبلغ ۳۰ الی ۳۰۳ افغانی بفروش میرسد که این خود مشکل جدی را در توزیع معاشات بوجود آورده است؛ که باید معاش از طریق بانک حواله شود و معلولین مستحق معاش شان را مستقیمآ بدون دخالت بعدی ریاستها از طریق بانک اخذ نمایند.
۲. طرز العمل تازه بدست ریاست کار و امور اجتماعی شهدا و معلولین رسیده که مطابق آن برای زنان دارایمعلولیت معاش پرداخت نمیگردد این طرز العمل باید دوباره بر رسی گردد چون تعداد زیاد از زنان دارایمعلولیت در خانه هایشان نان آور فامیل بوده و تعداد شان به همان معاش که بدست میاورند هزینه تحصیل شانرا میپردازند که این خود تبعیض میان زن و مرد بوده و باید از میان برداشته شود.
۳. مطابق قانون و امتیازات اشخاص دارای معلولیت بعد از وفات فرد دارای معلول معاش او باید برای اولادهای صغیره او پرداخت گردد که متاسفانه بعد از وفات فرد دارای معلولیت معاش او برای فامیلش پرداخت نمیگردد واین مشکل نیاز به پیگیری و بر رسی دوباره دارد.
۴. تبعیض میان معلول جنگی و غیر جنگی مطابق قانون حقوق و امتیازات اشخاص دارای معلولیت خود با عثایجاد فساد اداری گردیده است که معلولین غیر جنگی هم با دادن رشوههای گزاف بنام معلول جنگی ثبت گردیده و از امتیاز معاش معلولین جنگی استفاده مینمایند که موضوع معلول جنگی و غیر جنگی از بین رفته و همهمعلولین بدون تبعیض از همه امتیازات کتابچه حقوق و امتیازات معلولین استفاده نمایند.
۵. کمیسیون تثبیت معلولیت که متشکل از چندین ارگان است با گرفتن رشوههای گزاف درجه یا فیصدی معلولیت را تغییر داده ونظر به رشوه که اخذ مینمایند فیصدی معلولیت را بالا ثبت مینمایند که این مشکل باید بررسی شده و یک قاعده دقیق برای تعیین درجه معلولیت وجود داشته باشد.
۶. مرستون در ولایات هرات و کابل اشخاص دارای معلولیت را پذیرش دارند مگر متاسفانه مرستون در ولایت بلخ اشخاص دارای معلولیت را نمیپذیرند و به گفته خودشان نظر به طرزالعمل شان افراد دارای معلولیت رانمی پزیرند و این موضوع باید در جلسات هر ولایت تذکر داده شود تا بعد از این مرستون ولایت بلخ هم شعبه را برای اشخاص دارای معلولیت مد نظر بگیرند تا معلولین بی سر پرست در روز جادهها بدون سرپرست نمانند.
۷. نظر با قانون حقوق و امتیازات اشخاص دارای معلولیت باید ۵ درصد کارمندان ادارات را افراد دارای معلولیت تشکیل دهد؛ که به اساس ارزیابیها در هیچ ولایت این مورد مد نظر گرفته نشده و تمام ساختارها به شمول کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نقص کننده این قانون بودهاند. از وزارت کار امور احتماعی شهدا و معلولین میخواهم تا بررسی جدی را در ارتباط استخدام معلولین در ادارات روی دست گرفته زمینه ایجاد اشتغال برای این قشر را فراهم سازد.
۸. همه ساله صد تن از جوانان دارای معلولیت پس از سپری کردن مکتب واجد شرایط شرکت در آزمون ورد به دانشگاه بوده که متأسفانه در طی ۱۳ سال گذشته وزارت تحصیلات عالی توانمندی اخذ آزمون ورود به دانشگاه از افراد دارای معلولیت مخصوصا نابینایان و ناشنوایان را در ولایات نداشته است؛ که نقض کننده ماده ۴۳ قانون اساسی افغانستان میباشد.
این در حالی است که همواره در ۱۳ سال گذشته افراد دارای معلولیت از طریقهای مختلف از نشستهای خبری گرفته تا راهاندازی راهپیمایی خواست هایشان را از دولت مطرح کردهاند اما به گفتهٔ آنان تاهنوز به خواستهای آنان پاسخگو نبوده است.
حبیب نجفی زاده / خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی پانا در شمال افغانستان (مزارشریف)