دهم اکتوبر روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام است. آمار حکومت نشان میدهد که صدها تن در زندانهای کشور منتظر اجرای حکم اعدام اند.
به گزارش پیام آفتاب، جنرال عبدالعلیم کوهستانی، رئیس محابس و توقیفخانههای کشور به صدای آمریکا گفته که در حال حاضر، بین ۳۵ تا ۳۶ هزار زندانی در زندانهای کشور به سر میبرند.
او در پاسخ به پرسشی مبنی بر آمار محکومین اعدام گفت: «۷۵۰ نفر اعدامی داریم».
این افراد در حالی محکوم به اعدام شدهاند که از سال ۲۰۱۵ به این طرف، آمار محکومین به اعدام در افغانستان افزایش یافتهاست.
بر اساس گزارش سال ۲۰۱۷ سازمان عفو بینالملل، در سال ۲۰۱۵ میلادی، ۱۲ نفر در افغانستان به اعدام محکوم شدند و حکم اعدام یکی از آنان اجرا شد.
گزارش این سازمان گفتهاست که بیش از ۶۰۰ حکم اعدام در سال ۲۰۱۶ میلادی در افغانستان صادر شد و شش نفر که در حملات تروریستی به ویژه ترور برهانالدین ربانی، رئیس پیشین شورای عالی صلح دست داشتند نیز در همان سال در زندان پلچرخی اعدام شدند.
از سویی هم، به مناسبت دهم اکتوبر، اتحادیه اروپا با نشر اعلامیهای مخالفت شدید خود را در قبال مجازات اعدام بیان کردهاست.
در اعلامیه آمدهاست: «مجازات اعدام، بیحرمتی به کرامت انسان است. این مجازات، عمل ظالمانه، غیرانسانی، تحقیرآمیز و ناقض حق حیات است. مجازات اعدام، اثر بازدارندگی اثباتشده ندارد و جبران خطاهای قضایی را ناممکن میسازد».
این در حالی است که افغانستان، در قانون جزایی جدید موارد اعدام را محدود ساختهاست.
محمداشرف رسولی، قانوندان و مشاور امور قانونگذاری وزارت عدلیه گفت که در قانون جزایی قبلی، مجازات اعدام را در بیش از صد مورد پیشبینی کرده بود؛ اما در قانون جدید این موارد انگشتشمار و محدود گردیدهاست
او افزود: «مواردی که بیشتر در قانون جزای قبلی جزای اعدام پیشبینی شده بود، آن را آوردیم به جزای حبس تا ۳۰ سال، به استثنای بسیار به خصوص مثلاً جرایم تروریستی و ناگزیر هستیم، مثلاً جرایم تجاوز علیه زن، علاوه بر این که تجاوز صورت میگیرد و سبب قتل هم میشود، ناگزیر بودیم که در این قسمت ما جزای اعدام را بگیریم».
در ماده ۱۷۰ کُد جزا (قانون جزایی افغانستان)، به جرایم نسلکشی، ضدبشری، جنگی، تجاوز علیه دولت، ترور و انفجار، اختطاف و گروگانگیری یا قطاعالطریقی که ارتکاب آن سبب مرگ شخص یا اشخاص شود، نیز جزای اعدام را پیشبینی کردهاست.
همچنان در همین ماده، قتل عمد، جرایمی که اراضی افغانستان تماماً تحت حاکمیت دولت خارجی قرار داده شود یا به حاکمیت ملی، تمامیت ارضی یا استقلال صدمه وارد شود و همچنان تجاوز گروهی بر زن و مرد نیز جزای اعدام را در پی خواهد داشت.
آقای رسولی تأکید کرد که قانون جزایی قابل رجعت به ماقبل نیست؛ مگر این که قانون در این خصوص حکم صریح داشته باشد و به همین اساس افرادی که بر بنیاد قوانین قبلی محکوم به اعدام یا جزاهای دیگر شدهاند؛ حکم بر آنان تطبیق خواهد شد.