خطوط نبرد بین یک گروه در اندونزی که خواستار تشکیل خلافت اسلامی از طریق ابزارهای غیرخشونت آمیز است و گروهی که خود را نگران تخریب هماهنگی مذهبی و اجتماعی این کشور میداند، آغاز شده است.
دانشگاه کشاورزی بوگور در جاوای غربی یکی از قویترین موسسات آموزشی این کشور است که در صف مقدم این نبرد قرار دارد و برخی از مستعدترین دانشجویان این کشور را جذب میکند.
خزب التحریر اندونزی به این دانشگاه توجه ویژهای دارد و از سوی دیگر گروههای مخالف حزب التحریر نیز این دانشگاه را در صدر توجه خود قرار دادهاند.
این حزب در تلاش برای جذب دانشجویان این دانشگاه و همچنین عموم مردم است تا بتواند ایده تشکیل خلافت اسلامی را مورد موافقت آنها قرار دهد.
در مقابل حزب التحریر، نهضت العلماء اندونزی قرار دارد که این حزب را از آنجایی که در جستجوی پایان دادن به نظام فعلی این کشور است، تهدیدی علیه اندونزی محسوب میکند.
'یحیی چولیل استاکوف' دبیر کل نهضت العلماء روز دوشنبه در گفت وگو با شبکه خبر آسیا اعلام کرد: اگر دولت اندونزی سرنگون شود، پیامدهای جدی برای سایر کشورهای حوزه جنوب شرق آسیا به همراه دارد.
حزب التحریر اندونزی قانون اساسی سکولار و همچنین ایدئولوژی 'پانکاسیلا' را رد میکند و پیروان خود را تشویق به عدم پیروی از قوانین موجود مینماید.
به اعتقاد دبیر کل نهضت العلماء، حزب التحریر دولت اندونزی را کافر میداند و به طور آشکار ایدههایی را انتشار میدهد که در تضاد با دموکراسی است.
حزب التحریر اندونزی که ماه گذشته پس از افزایش تحرکات ضد نژادی و ضد مذهبی که اوج آن در اعتراضات علیه فرماندار چینی شهر جاکارتا خود را نشان داد، بر اساس دستور صادر شده از سوی 'جوکو ویدودو' رئیس جمهوری این کشور منحل شد.
در حالی که این اقدام از سوی برخی گروههای حقوق بشری با این عنوان که اقدامی جهت خدشه دار کردن آزادی بیان است، مورد انتقاد قرار گرفت، اما برخی دیگر نیز اقدام دولت را با این عنوان که تشکیل خلافت اسلامی منازعات قومی و مذهبی در پی دارد را مورد تأیید قرار دادند.
اگرچه حزب التحریر اندونزی پس از این اقدام دولت در تلاش است از مجاری حقوقی به حیات خود ادامه دهد، اما از سوی دیگر دولت اندونزی و این حزب به خوبی میدانند که با اقدام انجام شده تأثیرات این حزب در عرصه سیاسی اندونزی پایان نیافته است.
این در واقع همان نقطهای است که دولت اندونزی به رغم انجام آن براساس قانون، اما همچنان باید پیامدهای سیاسی آن را رصد کند تا تأثیرات حزب التحریر را کنترل نماید.
حزب التحریر نهاد منظمی است که تأثیرات گستردهای در اندونزی ایجاد کرده و همچنان این تأثیرات ادامه دارند.
در واقع، کسب مجوز قانونی تأسیس حزب در سال ۲۰۱۴ و در دوران ریاست جمهوری 'سوسیلو بامبانگ یودهویونو' رئیس جمهور سابق اندونزی این امکان را برای حزب التحریر به وجود آورد تا از مجاری مختلف از قبیل مدارس، دانشگاهها و مساجد گرفته تا نهادهای دولتی هدف خود را که تشکیل خلافت اسلامی است ترویج کند.
این حزب که گفته میشود حدود ۲ میلیون هوادار دارد، در بین لایههای مختلف اجتماعی اندونزی از جمله بازنشستگان ارتش و نظام اداری شرکتهای دولتی نفوذ کرده و دارای منابع گستردهای است.
حزب التحریر که تاکنون بر دستیابی به خلافت اسلامی از روشهای مسالمت آمیز تأکید داشته، در واقع دارای هدف مشابه گروه تروریستی داعش است با این تفاوت که حزب التحریر معتقد به استفاده از خشونت و خونریزی نیست.
انحلال حزب التحریر اکنون به مثابه شمشیر دولبهای در اندونزی محسوب میشود که از یک سو افراط گرایی را به دلیل ناامیدی به ایجاد تغییر از روشهای مسالمت آمیز قویت میکند و باعث اتحاد بین مخالفان با این اقدام میشود.
از سوی دیگر، به دلیل اینکه اکنون دولت میتواند اقدامات حقوقی محکم علیه تندروها اتخاد کند، فرصت تضعیف افراط گرایی وجود دارد و میتوان با افزایش آگاهی از وجود خطر افراط گرایی با این پدیده که قادر است دولت اندونزی را با خطرات متعددی مواجه سازد، رهایی یافت.