در خوب و بدِ حضور نظامی چین در افغانستان

خبر تاسیس پایگاه نظامی چین در منطقه واخان و در نزدیکی مرز مشترک افغانستان و چین سوالات زیادی را ایجاد نموده است. بیزینس ابزرور هدف از تاسیس این کمپ آموزش نظامی را در راستای گسترش مبارزه با تروریزم از سوی چین اعلام کرده است. بر این اساس تمام هزینه تاسیس و اعزام نیروهای آموزشی و مخارج دیگر آن را دولت چین تقبل نموده است. به باور پکن، منطقه سین‌کیانگ به عنوان مرکز اصلی فعالیت جدایی طلبان، تروریستان و تندروان عامل بسیاری از عملیات‌های خشونت‌بار  منطقه در سال‌های اخیر بوده‌است. یک منبع چینی اعلام کرده است: « کار ساخت این کمپ آموزشی شروع شده و چین دست‌کم یک گردان نظامی به همراه تسلیحات و تجهیزات جنگی را برای آموزش همتایان افغانی به این مرکز اعزام خواهد کرد.»
اما به راستی هدف چین از این سرمایه‌گذاری چیست؟ آیا این عمل چین در راستای ایجاد امنیت و مبارزه با تروریزم در افغانستان می‌باشد یا این‌که در جهت کنترل و سرکوب هر چه بیشتر گروه‌های مخالف در منطقه مسلمان‌نشین سین‌کیانگ چین می‌باشد؟ و یا این که این پروژه در راستای اهداف کلان‌تر و معادلات منطقه‌ای و در رقابت با نفوذ آمریکا در افغانستان قابل تحلیل خواهد؟
آن‌چه مسلم است هیچ کشور خارجی در افغانستان هزینه نکرده است مگر آن‌که این سرمایه‌گذاری را در راستای اهداف ملی خود می‌دانسته است. بزرگترین کشور هزینه کننده در افغانستان یعنی امریکا، بارها هدف از اشغال افغانستان را تامین منافع امریکا اعلام کرده است؛ لذا کمک‌های صورت گرفته به افغانستان را نمی‌توان بشردوستانه و خیرخواهانه دانست چراکه تمام این تلاش‌ها برای تقویت پایگاه آمریکا در منطقه بوده است و مبارزه با تروریزم و گروه‌های تندرو بهانه‌ای بیش نبوده چراکه به باور بسیاری از کارشناسان اگر هدف امریکا از حضور در افغانستان مبارزه با تروریزم می‌بود با توجه به توانایی گسترده مالی و نظامی امریکا در کمتر از یک سال بساط تروریستان از افغانستان جمع می‌شد ولی حیات امریکا در افغانستان وابسته به حیات تروریزم به‌عنوان عامل توجیه کننده حضور این کشور در منطقه می‌باشد. حضور تمام کشورهای غربی از جمله انگلیس در افغانستان به نوعی با منافع ملی آن‌ها گره خورده است از غارت منابع طبیعی افغانستان گرفته تا استفاده از این کشور به عنوان پایگاهی امن در منطقه.
حضور چین در افغانستان هم از این قاعده مستثنی نیست و هدف اول و اساسی چین از این اقدام حفظ و تامین امنیت این کشور می‌باشد تا از این طریق بتواند گروه‌های شورشی و مخالف دولت چین را کنترل نمایند با این تفاوت که این‌بار خط مقدم نبرد وکنترل دشمن را به خارج از مرز‌ها برده و قصد دارد از خاک افغانستان این سازمان‌دهی را آغاز نماید ولی دولت افغانستان در خیالم خام خود به سر می‌برد و تصور می‌کند این عمل چین در راستای تامین منافع ملی افغانستان می‌باشد.
دلیل دیگر این اقدام چین را می‌توان در سطح کلان‌تر و بازی‌های منطقه‌ای و بین‌المللی جستجو کرد. قدرت‌های بلوک شرق مخصوصا چین و روسیه از حضور و قدرت یافتن امریکا در افغانستان دل خوشی ندارند و سعی می‌کنند با برنامه‌های جدید و راهبردهای عملی از نفوذ امریکا در منطقه بکاهند ـ دغدغه‌ای که از سوی این کشورها قابل درک می‌باشد ـ چراکه بزرگترین رقیب آن‌ها امریکا توانسته سال‌ها در همسایگی آن‌ها خیمه بزند و برنامه‌های پنهان و پیدا خود را اجرایی نماید.
از سوی کشورهایی مانند چین و روسیه، امریکا خطری بالقوه برای منطقه محسوب می‌شود و دیگر زمان آن رسیده است تا قدرت بازیگری و نفوذ این کشور در منطقه را با چالش روبرو نمایند و برای حل معضلات منطقه‌ای به دنبال راه‌حل‌هایی باشند که توسط خود این کشورها پیشنهاد می‌شود. مسلماً تامین امنیت و ثبات افغانستان برای روسیه و چین  و حتی ایران و هند اهمیت بیشتری دارد تا برای آمریکا. چراکه آمریکا در آن سوی دیگر کره خاکی هیچ تهدیدی را احساس نمی‌کند و تنها از جان و مال مردم افغانستان برای رسیدن به اهداف خودش بهره می‌برد و گسترش ناامنی و بی‌ثباتی در افغانستان این کشور را متاثر نمی‌کند ولی برعکس کشورهای منطقه شدیدا از ناامنی در افغانستان متاثر می‌شوند و خواهان پایان وضعیت کنونی می‌باشند.
پیام آفتاب
 

 

جستجوی پيشرفته

خبرنامه

RSS

پیوندها

ارتباط با ما

دربارۀ ما

تلکس

نسخه موبايل