خویشتن داری طرفین و پرهیز از هرنوع جنگ و درگیری میتواند زمینه را برای گفتگوی سازنده فراهم نماید به همین دلیل قبل از به نتیجه رسیدن گفتگوها از تهدید و تحریک همدیگر خودداری نمایند تا خدای نکرده آتش جنگ شعله ور نشود.
افغانستان در شرایط حساس تاریخی قرار دارد و مردم کشور شاهد بیش از 4 هه جنگ و خونریزی بوده اند و در طول بیش از 40 سال جنگ و خشونت بهای زیادی را پرداخته اند و رنجها و مشقتهای گوناگون و بیشماری را متحمل شده اند.
پس از سقوط دولت اشرف غنی و تسلط طالبان بر افغانستان در آغاز فصل جدیدی قرار داریم که در صورت هوشیاری و در نظر گرفتن منافع ملی میتواند به پایان جنگ و تشکیل یک نظام همه شمول و ملی منجر شود اما در صورت کوته نظری و تأکید بر خشونت و زور آزمایی و نادیده گرفتن واقعیتهای جامعه و منافع ملی و تأکید بر انحصار قدرت و حاکمیت تک قومی میتواند سرآغاز یک جنگ نا معلوم و بیپایان دیگر و شروع فصل تازهای از خشونتها باشد که وحدت ملی و تمامیت ارضی کشو را با خطر مواجه سازد.
از همین رو هم رهبران طالبان و هم نیروهای مخالف با سعه صدر و آینده نگری به مذاکرات سازنده در جهت تشکیل یک نظام ملی و همه شمول ادامه داده و روی یک نظام فراگیر و وسیع البنیاد به توافق برسند تا مردم رنج دیده و ستم کشیده افغانستان بعد از 4 دهه طعم صلح و امنیت را بچشند و با خاطر آسوده به سوی ترقی و پیشرفت حرکت نمایند.
مردم افغانستان دیگر توان تحمل جنگ را ندارند و در 40 سال گذشته فداکاریهایی زیادی کرده اند و مصیبتها و رنجهای بیشماری را به جان خریده اند و میلیونها شهید تقدیم وطن و اسلام کرده اندد و میلیونها نفر از کشور آواره کشورهای دیگر شده و در گوشه گوشه دنیا پراکنده شده اند. همچنین میلیونها معلول و صدها هزار یتیم و بیوه بر جای مانده است.
بنابراین شرایط حساس کشور ایجاب میکند که رهبران طالبان که اکنون قدرت را به دست گرفته اند و هم رهبران سیاسی که قبلا در جبهه مخالف طالبان قرار داشته اند شرایط حساس فعلی و تاریخی و نیاز مبرم مردم افغانستان به صلح و امنیت را درک نموده زمینه تشکیل حکومت فراگیر ملی را فراهم نمایند تا بعد از 4 دهه درد مردم التیام یافته و شاهد استقرار صلح و ثبات دایمی در کشور جنگ زده خود باشیم.
خویشتن داری طرفین و پرهیز از هرنوع جنگ و درگیری میتواند زمینه را برای گفتگوی سازنده فراهم نماید به همین دلیل قبل از به نتیجه رسیدن گفتگوها از تهدید و تحریک همدیگر خودداری نمایند تا خدای نکرده آتش جنگ شعله ور نشود.
تنگ نظری و کوته بینی و نادیده گرفتن واقعیتهای موجود و تأکید بر حکومت بسته، تحمیلی و قومی افغانستان را به گذشته باز گردانده و زمینه ساز جنگ داخلی خواهد شد. بنا براین طرفین درگیر نباید با اقدامات نسنجیده آتش جنگ را شعله ور نماید.
شرایط کنونی فرصت تاریخی و طلایی را در اختیار مردم افغانستان گذاشته است که باید به بهترین نحو از آن استفاده صورت بگیرد و بادرک شرایط و در نظر داشت مصالح علیای کشور و منافع ملی و حفظ وحدت ملی در جهت اهداف جهاد و مبارزات مردم افغانستان که حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور و برقراری عدالت اجتماعی و رفع تبعیض و استبداد و تشکیل حکومت فراگیر و ملی که همه مردم افغانستان در تصمیم گیریها و سرنوشت آینده کشور خود را شریک ببینند تلاش ورزند.
اگر عدالت اجتماعی تأمین نشود و یک طرف خواستههای خود را بر مردم تحمیل کرده و خواست مردم را در نظر نگیرند و نظام حکومتی بر خلاف خواست و اراده مردم با زور و اجبار بر کشور حاکم گردد صلح و ثبات در کشور برقرار نخواهد شد و افغانستان بازهم روی آرامش و آسایش نخواهد دید.
مشکل گذشته و علت اصلی بحران افغانستان استبداد و تبعیض بوده است که کشور را گرفتار بحران کرده است بنابراین اگر بخواهیم در آینده این دور باطل تکرار نشود و امنیت و ثبات دایمی در افغانستان برقرار شود باید عدالت اجتماعی و رفع تبعیض قومی، زبانی و مذهبی در تشکیل نظام آینده و قانون اساسی مد نظر قرار گیرد در غیر این صورت بازهم صلح بوجود نخواهد آمد و جنگ ادامه خواهد یافت.
در صورت نادیده گرفته شدن منافع ملی و مصالح علیای کشور و شعله ور شدن جنگ داخلی این فرصت تاریخی باز مثل گذشته از دست خواهد رفت و این جنگ محصور در پنجشیر نخواهد ماند و به زود ترین وقت در سراسر کشور و ولایات دیگر سرایت خواهد کرد که در صورت گسترش جنگ زمینه برای مداخله کشورهای دیگر فراهم شده و باز افغانستان میدان جنگ نیابتی قدرتهای منطقهای و فرا منطقهای خواهد شد.