حماسه سوم حوت از چارکنت تا کابل

سوم حوت/اسفند روز مهم در تاریخ خونبار جهاد مردم افغانستان علیه رژیم کمونیستی حزب دموکراتیک خلق و تجاوز ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان است.

پس از آغاز قیام مردم درۀ صوف در 26 دلو/بهمن 1357 علیه رژیم کمونیستی افغانستان مردم ولسوالی چارکنت ولایت بلخ در روز سوم حوت/اسفند 1357 علیه رژیم نورمحمد تره کی دست به قیام زدند. مردم چارکنت به رهبری مرحوم دین محمد خان و سید حسین شاه مسرور از افراد متنفذ چارکنت با همکاری علمای دینی در بامداد روز سوم حوت با فریاد الله اکبر مردم آغاز گردید به سرعت توانستند مرکز علاقه‌داری/بخش‌داری چارکنت را تصرف نمایند.

تصرف مرکز علاقه‌داری/بخش‌داری چارکنت به دست مردم ضربۀ سختی به رژیم کمونیستی افغانستان بود زیرا مردم با دست خالی و با نیروی وحدت و ایمان خود توانسته بود برنیروهای دولتی که از علاقه‌داری چارکنت محافظت می کرد غلبه کرده و پیروز شدند و این شکست نظامی روحیه دولت و نیروهای دولتی را تضعیف نمود و نیروهای دولتی با وجود چندین حمله تهاجمی از زمین و هوا بالای مردم چارکنت موفق به بازپس گیری علاقه‌داری چارکنت نشد.

پیروزی مردم چارکنت به زودی در سراسر افغانستان پیچید و آنها را به قیام تشویق و به پیروزی امیدوار ساخت و از آن پس قیام‌های متعدی از ارزگان، هرات، پکتیا، غزنی و جاهای دیگر علیه رژیم کمونیستی تره کی امین آغاز گردید که به شدت پایه های رژیم را سست نمود.

قیام مردم علیه حکومت کابل باعث گردید که اتحاد شوروی برای حمایت از رژیم دست نشاندۀ خود و جلوگیری از سقوط آنها تصمیم به اعزام نیروی نظامی به افغانستان بگیرد و با اعزام 120هزار سرباز تا به دندان مسلح و صدها هواپیما و هزاران تانک افغانستان را به اشغال خود درآورد.

تجاوز شوروی به افغانستان نه تنها موجب نجات و تقویت رژیم کابل نگردید بلکه موجب خشم بیشتر مردم افغانستان گردید و باعث شد مردم در مقابله با رژیم کابل و متجاوزان شوروی مصمم‌تر شوند از این رو در سالروز قیام مردم چارکنت یعنی در سوم حوت/اسفند 1358 این بار مردم کابل در اعتراض به استبداد و سرکوب مردم به دست کمونیست‌ها و اشغال نظامی کشور به دست ارتش شوروی دست به قیام زدند و با فریاد الله اکبر از پشت‌بام ها شروع به اعتراض نموده و به علیرغم حکومت نظامی به خیابان‌ها ریخته و مخالفت خویش را علیه رژیم کمونیستی و اشغالگران روسی اعلام نمودند.

حماسه سوم حوت سال 1358 شهروندان کابل افتخاری بزرگ برای مردم افغانستان است که زنان، مردان و کودکان با دستان خالی در مقابل سربازان مجهز دولتی و ارتش سرخ شوروی ایستادند و با خون شان ورق دیگری را درصفحه تاریخ کشورشان گشودند .

مردم شجاع کابل پس از گذشت دو ماه از تجاوز ارتش سرخ شوروی به افغانستان نمونه‌ای از رشادتها و از خود گذشتگی هایشان را با دست خالی و با فریاد تکبیر به نیروهای متجاوز و دست نشاندگان آنان نشان دادند.

با آنکه دولت وقت و نیروهای اشغالگر با بی‌رحمی تمام به سرکوب قیام مردم کابل پرداختند و دیوانه وار مردم را هدف گلوله قرار دادند و صدها نفر از مردم کابل را به شهادت رسانده و هزاران نفر را دستگیر و زندانی نمود؛ اما این خشونتها و رفتارهای ظالمانه نه تنها آتش خشم و نفرت مردم کابل را نتوانست خاموش کند بلکه آن را شعله ورتر نمود.

پس از قيام حماسه ساز مردم کابل در سوم حوت/اسفند 1358، مخالفت با اشغالگران روسی و حکومت دست نشاندۀ آنها وارد مرحله جديدی شد و دامنه جهاد مسلحانه در گوشه و کنار کشور گسترش يافت و جهاد مردم با گذشت هر روز ابعاد وسيع تر به خود می‌گرفت، سر انجام مردم پيروز شدند و رژيم کمونيستى سقوط کرد.

 

ویژگی‌های بارز قیام مردم کابل در سوم حوت دو چیز بود. 

1. قيام سوم حوت مردم کابل يک حرکت خود جوش مردمى بود و هيچ گروه و سازمان سياسى در اين قيام نقش برجسته‌ای نداشتند و فقط با يک جرقه، احساسات پاک مردم بر انگيخته شد و دامنه آن گسترش يافت.

2. یکپارچگی و وحدت نظر مردم، با اینکه قیام از چنداول شروع گردید اما به سرعت همه گیرشده و همۀ مردم کابل از هرقوم و مذهب با همدلی وصف ناشدنی علیه اشغالگران و مزدوران خلقی و پرچی آنها دست به قیام زدند و مخالفت خود را با نظام کمونیستی و اشغال افغانستان ابراز نمودند.

قیام مردم کابل انعکاس وسیعی در رسانه‌های جهان داشت و جهاد مردم افغانستان را وارد مرحلۀ جدیدی کرده و افکار عمومی جهانیان را با خود همراه نمود. قیام مردم کابل همچنین ابهت ابرقدرت شرق را زیر سوال برده  و برای جهانیان ثابت کرد که می‌توان با دست خالی علیه یکی از بزرگترین قدرتهای جهانی قیام نموده و از آزادی و استقلال کشور و ارزشهای دینی و ملی خود دفاع نمود.

قیام مردم کابل خواب سردمداران کرملین را آشفته ساخته و رویای شیرین آنها را در انضمام آسان افغانستان به اتحاد شوروی و رسیدن به آبهای گرم و تسلط بر اقیانوس هند و نفت خاورمیانه بهم ریخت و آغاز شکست خفت بار شوروی در افغانستان را رقم زد.