سیر صعودی ما و نزولی دشمن ما دولت وزیری

دولت جمهوری اسلامی افغانستان از لحاظ توسعهٔ نظامی، امنیتی و اقتصادی در حالت خوبی قرار دارد و جامعهٔ جهانی از دولت و مردم افغانستان حمایت همه‌جانبه می‌کند، ولی در مقابل کشور همسایه در حالت انزوا به سر می‌برد، وضعیت اقتصادی نابه‌سامانی دارد و در یک وضعیت نامطلوب در منطقه و جهان قرار دارد.

من، من‌حیث یک افسر نظامی، رنج و دردی را که هم‌وطنانم از دست طالبان و دیگر گروه‌های هراس‌افگن متحمل شده‌اند و می‌شوند، احساس می‌کنم و می‌دانم که در جریان سال جاری، نسبت به هر زمان بیشتر، دشمن از زن و مرد، پیر و جوان کشور ما به فرمان دیگران، قربانی گرفت.
چند روز پیش، دفتر یوناما، مأموریت امدادرسانی سازمان ملل متحد، گزارش رقم تلفات ملکی را به نشر رساند. در این گزارش گفته شده است که بیشتر قربانیان حوادث تلفات ملکی را زنان و کودکان افغانستان تشکیل می‌دهند. در این گزارش به وضاحت خوانده می‌توانیم که بیشترین تلفات ملکی، ناشی از فعالیت‌های تروریستی طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی‌اند.
تروریستان بی‌رحم از هر گونه فرصت، و لو به قیمت سروجان مردم بی‌گناه تمام شود، استفاده می‌کنند تا بزرگ‌نمایی نمایند. در همین سال تروریستان می‌خواستند که خود را شیر ثابت کنند. همین بود که بر ولایات کندز، ارزگان، فراه و هلمند تاخت‌وتاز شروع کردند تا آرامش، عزت و آبروی مردم رنج دیدهٔ ما را بدزدند. آنان توانستند مردم ما را اذیت کنند، بکشند و توانستند که اوامر باداران‌شان را به‌جا بیاورند، ولی نتوانستند که خود را شیر ثابت کنند، همان‌شغالی که بودند، استند و خواهند بود.
هم‌زمان با یاغی‌گری طالبان و فتنهٔ باداران‌شان موجی از تبصره‌های بی‌جا در داخل، آگاهانه یا ناآگاهانه، دربارهٔ توانایی‌ها و قابلیت‌های نیروی دفاعی و امنیتی افغانستان و هم‌چنان بحث‌های تفرقه‌انگیز قومی و سمتی آغاز شد که متأسفانه تبعات سوء داشت و از آن تروریستان به نفع خود استفاده کردند.
من می‌پذیرم که در سقوط دوبارهٔ ولایت کندز به‌دست تروریستان، کوتاهی صورت گرفته است، ولی هرگز نخواهم پذیرفت که تروریستان توان مقاومت در مقابل نیروهای امنیتی را دارند و یا این‌که می‌توانند به اهداف استراتژیک‌شان برسند. من‌حیث یک نظامی، طالبان ممکن دستاوردهای تاکتیکی با قربانی‌گرفتن از ده‌ها هم‌وطن ما داشتند، ولی هیچ‌گاه نتوانستند و نمی‌توانند تهدید استراتژیک را متوجه دولت بسازند.
راه‌بردهای جنگ طالبان، خشونت و اعمال تروریستی‌ای است که باداران‌شان در خارج از افغانستان برای‌شان می‌سازند. ایجاد ترس و وحشت و ناامیدشدن از افغانستان همان هدف استراتژیک باداران‌شان است که الحمدالله به آن هدف در افغانستان نرسیده‌اند.
من به این باورم که هنوز هم ملت ما زنده است و هیچ‌گاه تسلیم امیال بیگانگان نخواهد شد. ما متحمل رنج و درد، فقر و بی‌چاره‌گی بودیم، ولی هرگز نمی‌خواهیم که به قهقرای جهالت بیفتیم و به امر دیگران هست و نیست خود را از بیخ و بن کشیده و برباد کنیم.
هر انسان بی‌گناه که در افغانستان شهید، معلول و بی‌چاره می‌شود، هر طفلی که پدر خود را از دست می‌دهد و هر زنی که شوهر، پدر و برادر خود را به خون غلطیده می‌بیند، می‌داند که کی‌ها آنان را کشته‌اند و برای چه از آنان قربانی می‌گیرند. باداران تروریستان باید بدانند که گروه‌های تروریستی وابسته به آنان، وسیلهٔ کشتن مردم ما استند، ولی دستور را شما می‌دهید! شماها مسوول بیشتر از پنج‌صدهزار شهید، یک میلیون معلول و صدها هزار خانوادهٔ بی‌سرپرست استید. شما هم مردم ما را کشتید و هم شهرهای افغانستان را به ویرانه تبدیل کردید. در زبان شیرین دری، یک قول معروف است که می‌گوید «چاه‌کن در چاه است.» امروز شاهد استیم که چاه کن در عمق چاه‌گیر مانده است و به جز از ریسمانی که به‌دست مردم افغانستان برای بیرون‌شدن از این چاه است، دیگر چاره‌ای ندارد.

سیر نزولی دشمن ما
تروریستان و باداران‌شان به انزوا می‌روند. آنان این جنگ را در افغانستان می‌بازند. آنان نخواهند توانست از این بیشتر باعث بدبختی مردم ما شوند، چون در هر جبهه در مقابل‌شان جوانان سر به‌کف نیروهای امنیتی را می‌بینند. عشق میهنی آنان قوی‌تر از عزم تروریستان برای ویران‌سازی افغانستان است.
ما می‌بینیم که آن‌ها به حاشیه می‌روند. انتقاد شدید جامعهٔ جهانی از استخبارات یکی از کشورهای همسایه مبنی بر حمایت آنان از تروریستان، استخبارات همان کشور را واداشت، تا آخرین تلاش‌شان را برای برهم‌زدن حالت نسبی امنیتی در افغانستان انجام دهند و دامنهٔ جنگ را در افغانستان گسترده‌تر سازند و رهبری گروه طالبان را از آن کشور به افغانستان انتقال دهند. هم‌چنان بعد از امضای موافقت‌نامه با حزب اسلامی حکمتیار، ادارهٔ استخباراتی بدنام به حمایت از گروه‌های تروریستی می‌خواهد تا نشان دهد که صلح بین‌الافغانی نمی‌تواند نقش کشور مطبوعش را در آیندهٔ افغانستان نادیده بگیرد.
استخباراتی که رهبری گروه طالبان و سایر گروه‌ها را به عهده دارد، کوشش نهایی خود را می‌کند تا به اصطلاح مردم ترسناک جلوه کند. چندی پیش یک‌تن از خبرنگاران مطلبی پیرامون برخورد لفظی مقامات ملکی و نظامی آن کشور را به نشر رساند و در این گزارش از زبان یک‌تن از مقام‌های ملکی گفته شده بود که تلاش ۲۱ تن سناتورانی را که دولت جهت اعادهٔ اعتبار بین‌المللی و جلب حمایت جامعهٔ جهانی، به‌خصوص کشورهای غربی، ارسال کرده بود، با مأیوسی به وطن برگشتند و دیپلومات‌های غربی به‌لفاظی‌های سناتوران اعتنا نکردند.
کشور همسایه، با راه‌اندازی جنگ وسیع روانی از یک طرف تلاش دارد تا اختلافات را بین رهبران سیاسی ما با گله‌وشکوه از وضعیت نابه‌سامان ایجاد کند و از جانبی روحیهٔ عالی مردم را برای دفاع از کشور در هم بشکند. در این اواخر دولت کشور همسایهٔ ما اعلان کرد که در جریان بهار سال آینده، تمام افغان‌های مقیم آن کشور را اخراج خواهد کرد.

سیر صعودی ما
با آن‌که جنگ‌ها شدت گرفته است و تصویری منفی از پیش‌رفت‌ها در افغانستان ارایه می‌شود ولی من با این برداشت‌ها نسبت به آیندهٔ افغانستان موافق نیستم. دولت جمهوری اسلامی افغانستان در جریان همین سال توانست، لااقل، چهار دستاورد عمده داشته باشد. تلاش‌های دولت جمهوری اسلامی افغانستان باعث تحول بزرگ در تمام عرصه‌های زندگی مردم افغانستان می‌شود.
در اخیر ماه سرطان همین سال کنفرانس وارسا برگزار شد. در این کنفرانس جامعهٔ جهانی به‌شمول کشورهای عضو ناتو حمایت درازمدت خود را از افغانستان اعلام کرد. کشورهای عضو ناتو، یک‌بار دیگر تعهد کردند که تا سال ۲۰۲۰ میلادی از نیروهای ملی دفاعی و امنیتی افغانستان حمایت کنند و هر سال در حدود پنج میلیارد دالر را برای تجهیز و آموزش نیروهای ملی دفاعی و امنیتی افغانستان کمک کنند. جامعهٔ جهانی می‌داند که افغان‌ها با خون خود برای بقای افغانستان مبارزه می‌کنند و لازم است تا برای صلح و امنیت جهانی از نیروهای امنیتی افغانستان حمایت شود.
چند روز پیش‌تر در کنفرانس مطبوعاتی‌ای که داشتم یک خبرنگار از من پرسید که اردوی ملی جنگ و صلح را چگونه ارزیابی می‌کند؟ من در پاسخ خبرنگار گفتم که اردوی ملی افغانستان جنگ را برای صلح می‌کند و اردوی ملی طرف‌دار جنگ نیست. دولت جمهوری اسلامی افغانستان توانست در راستای صلح مذاکرات بین‌الافغانی را به کامیابی برساند. موافقتنامهٔ اخیر صلح با گلبدین حکمتیار روحیات جنگجویان مخالف را در هم شکست و دال بر مشروعیت جنگ را در افغانستان زیر سؤال برد. هم‌چنان، موافقت‌نامهٔ صلح با حزب اسلامی حیثیت و اعتبار جهانی افغانستان را بیشتر ساخته است.
پیشرفت مثبت سوم، کنفرانس بین‌المللی بروکسل است که در جریان ماه میزان برگزار شد. در این کنفرانس جامعهٔ جهانی تعهد ۱۵. ۲ میلیارد دالر را برای توسعهٔ اقتصادی افغانستان تا سال ۲۰۲۰ میلادی کردند. در این نشست جامعهٔ جهانی از کشورهای منطقه خواست تا صادقانه در پروسهٔ صلح افغانستان همکاری کنند.
پیشرفت مثبت چهارم، همانا حمایت نیروهای آمریکایی از نیروهای ملی دفاعی و امنیتی افغانستان در جنگ علیه تروریستان است. دولت آمریکا در این اواخر اعلان کرد که نیروهای آمریکایی در جنگ علیه تروریستان از نیروهای افغان حمایت خواهند کرد. این حمایت نیروهای آمریکایی باداران گروه‌های تروریستی را مأیوس می‌کند.
در یک مقایسهٔ کلی گفته می‌توانیم که دولت جمهوری اسلامی افغانستان از لحاظ توسعهٔ نظامی، امنیتی و اقتصادی در حالت خوبی قرار دارد و جامعهٔ جهانی از دولت و مردم افغانستان حمایت همه‌جانبه می‌کند، ولی در مقابل کشور همسایه در حالت انزوا به سر می‌برد، وضعیت اقتصادی نابه‌سامانی دارد و در یک وضعیت نامطلوب در منطقه و جهان قرار دارد.
در اخیر از مردم رنج‌دیدهٔ کشور خود می‌خواهم تا نسبت به هر زمان گذشته با نیروهای ملی دفاعی و امنیتی افغانستان همکار شوند تا فرزندان شما افتخار اعادهٔ صلح و امنیت برای شما را به زودترین فرصت داشته باشد.
- تورن جنرال دولت «وزیری»

منبع : 8am.af

سیر صعودی ما و نزولی دشمن ما / دولت وزیری